چکیده:
سلامت روانی به عنوان احساس فرد نسبت به خود، دنیای اطراف و همچنین چگونگی سازش با مسئولیت خود و شناخت موقعیت مکانی و زمانی خود تعریف شده است(پاتن، 1994).کودکان عقبمانده ذهنی به علت تأخیر مداوم و سرانجام توقف در تحول ذهنی، علاوه بر مشکلات در حوزههای شناختی، مسائل مختلفی در زمینهی عاطفی، اجتماعی و بهداشت روانی داشته که میتواند پیامد محدودیتهای شناختی آنها باشد، این کودکان اغلب رفتارهای گوشهگیرانه یا پرخاشگرانه از خود بروز میدهند (میلانی فر، 1374). با توجه به این مساله، بهبود مشکلات این کودکان به شیوه های مختلف درمانگری اهمیت فزاینده ای دارد. دراین راستا موسیقی درمانگری بعنوان یک روش درمانگری مفید برای افراد عقب مانده ذهنی مطرح می باشد که اهدافی از قبیل ؛ بهبود بهداشت روانی ، کاهش پرخاشگری، افزایش تمرکز، سازگاری اجتماعی ، تقویت هماهنگی ماهیچه ها، کنترل شخصی، ثبات عاطفی، ایجاد انگیزه و ... را به دنبال دارد. در این راستا در مقاله حاضر به بررسی نقش موسیقی در افزایش بهداشت روانی و کاهش پرخاشگری دانش آموزان عقب مانده ذهنی پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
"ملاحظات مدیریتی ویژه هنگام برگزینی و برازش سمعک برای کودک دارای آسیب جسمانی به چندین عامل از جمله نوع فعالیتهایی که در آن کودک مشارکت میکند (مثلا، فیزیکدرمانی) و توانایی حرکتی درشت و ظریف (مثلا، آیا صندلی چرخدار کودک دارای قطعۀ حمایت کننده از سر است) باید توجه کرد.
اگرچه توصیه شده شنواییشناسان هنگام شرطی کردن شنواییسنجی دیدارپاداشی پاسخ چرخش سر را به دست آورند برخی کودکان دارای عقبماندگی ذهنی ممکن است توانایی مکانیابی شنیداری رشد یافتهای نداشته باشند.
به دلیل این که یادگیری پاسخ رفتارهای مطلوب ممکن است برای کودکان دارای عقبماندگی ذهنی طولانیتر باشد واداشتن آنها به تکلیف گوش دادن پیش از آمدن به درمانگاه میتواند سودمند باشد.
از نظر بیشتر متخصصان برای این که فردی در دستۀ ناشنوا- نابینا قرار بگیرد لازم است دست کم تیزی دید چشم بهترش با اصلاح 70/20 و آسیب شنوایی گوش بهترش 30 دسیبل باشد.
جدول3: کمتوانیهای اضافی در جوانان ناشنوا- نابینا در سال 2000 میلادی کمتوانی % جوانان ناشنوا- نابینا آسیب های جسمی 4/54 آسیبهای شناختی 9/69 اختلالات رفتاری 4/8 مجموعه نیازهای مراقبت سلامت 7/37 دیگر آسیبها 2/32 ملاحظات ارزیابی ویژه یکی از نخستین چیزهایی که هر شنواییشناسی باید تعیین کند حس مورد ترجیح کودک (نوعا لمسی) است.
به این معنا که، شنواییشناسان لازم است چیزی بیشتر از افزایش صرف درک گفتار را در نظر بگیرند و باید بر نقش شنوایی در جهتیابی و حرکت (که برای رشد مهارتهای زندگی مستقل موفق ضروری است) نیز تمرکز کنند.
Children with Hearing Loss & Additional Disabilities 2.
Educational Programming for Deaf Children with Multiple Disabilities.
Oxford Handbook of Deaf Studies, Language & Education."