چکیده:
نئوکلاسیسیسم نوعی بازگشت به معیارها و آداب نویسندگی قدماست و به رغم تفاوت هایی در محتوای آثار، غالبا به همان اصول کلاسیک معطوف است؛ شعر مشروطه هم در مقابل شعر قبل از آن، نئوکلاسیسیسم در مقابل کلاسیسیسم است. تقلید از طبیعت، تقلید از قدما، پیروی از خرد، ایجاز و وضوح، حقیقت نمایی، برازندگی، و قانون سه وحدت اصول مکتب نئوکلاسیسیسم اند که می توان آن ها را در اشعار دوره مشروطه هم مشاهده کرد. تقی رفعت از شعرای این دوره است که آثار اندکی از او به دست ما رسیده است، اما در همین آثار اندک هم می توان رد پای نئوکلاسیسیسم را مشاهده کرد.
خلاصه ماشینی:
"تقی رفعـت در این شعر به وضع رقت بار زن در جامعه اشاره می کند: خواری تو در این دیارخون خوار دل ســردزخــود، ز غیــر نومیــد (رفعت ، ١٢٩٩: ٢٥) زن در جامعة آن روز شرایط دشواری داشته است و شاعران با نگرش مثبت و استعانت ادبیات پارسی معاصر، سال دوم ، شمارة دوم ، پاییز و زمستان ١٣٩١ از عواطف فمینیستی مبارزة نهضت علیه جامعة مـردسـالار را، کـه زن را در چنگـال خـود می فشرد، آغاز کرده بود.
به یک لحاظ می توان آن دسته از شـعرهای فارسـی را، کـه در ایـن دوره ادبیات پارسی معاصر، سال دوم ، شمارة دوم ، پاییز و زمستان ١٣٩١ سروده شده اند و مضامین غنایی را در قالب هایی گنجانده اند که با نظام عروضی شعر کلاسیک فارسی انطباق ندارند، ناشی از گسترش این گرایش دانست .
ادبیات پارسی معاصر، سال دوم ، شمارة دوم ، پاییز و زمستان ١٣٩١ غزل واره های رفعت ، درحکم مهم ترین نمونه های شعر فارسی که در تطابق با نـوع هـای ادبی اروپایی سروده شده اند، پیش از هرچیز شعرهای تازه ای به حساب آمده اند کـه عمـدتا تشخص آن ها در این است که از طرح های صوری موجود در سنت بومی فاصله گرفته اند."