چکیده:
مقدمه: استفاده از یادگیری بر اساس حل مساله (Problem based learning) در سرتاسر دنیا گسترش یافته است و از این استراتژی آموزشی در بسیاری از دانشگاه های دنیا به صور مختلف سود برده می شود. به دلیل مشکلات مربوط به اجرای روش یادگیری بر اساس حل مشکل پژوهش گران با توجه به محدودیت های موجود اقدام به تغییر شکل مرسوم یادگیری بر اساس حل مشکل نمودند. مواد و روش ها: در این پژوهش در درس پرستاری بیماری های داخلی جراحی 4 به میزان 5/1 واحد، روش اصلاح شده یادگیری بر اساس حل مساله (MPBL) طراحی و اجرا شد. تعداد 31 دانشجویی که این درس را انتخاب کرده بودند به عنوان واحدهای پژوهش در نظر گرفته شدند. در پایان هر موضوع درسی، از دانشجویان خواسته می شد تا نظرات خود را در مورد این روش در برگ پرسش نامه منعکس نمایند. نتایج: از داده های به دست آمده در این پژوهش مشخص گردید که در روش اصلاح شده یادگیری بر اساس حل مساله، بخش هایی از درس که بیش تر جنبه بالینی و کاربردی داشتند از نظر دانشجویان با انگیزه و تمایل درونی بیش تری همراه بوده است. علاوه بر این دانشجویان به طور کلی (4/77%) از روش اجرا شده رضایت داشتند. نتیجه گیری: بر اساس تجربه این تحقیق مزایای روش MPBL نسبت به PBL آن است که: 1- مدرس در روش PBL فعالیت اندکی دارد که از معایب این روش است اما در MPBL فعالیت معلم به مراتب بیش تر است و احساس موثر بودن بیش تری می نماید. 2- نیاز به بکارگیری تعداد زیادی مدرس برای اداره گروه ها نیست. 3- تعداد بیش تری دانشجو را می توان در مدت کوتاه تری آموزش داد. 4- بار مالی قابل توجهی به سیستم تحمیل نمی کند.