چکیده:
حسن نیت در یک تقسیم بندی کلی به حسن نیت حمایتی و تکلیفی تقسیم می شود. بعدی که به حقوق قراردادها مرتبط است بعد تکلیفی حسن نیت است که عبارت است از رفتار صحیح ، درستکاری و احترام به اعتماد و منافع دیگران ؛ حسن نیت در این بعد به عنوان یک قاعده رفتاری انجام یا عدم انجام اموری را از طرفین طلب می کند. اخلاقی بودن حسن نیت امکان ایفای نقشهای مختلف را برای آن فراهم می سازد.این نقشها معمولا تحت عناوین محدودو تکمیل کننده حقوق و تعهدات طرفین ، تعدیل کننده قرارداد، تفسیر قرارداد منطبق با حسن نیت و ایفای نقش به عنوان مبنای سایر قواعدو اصول ظاهر می شود.
خلاصه ماشینی:
اين نقشها معمولا تحت عناوين محدودو تکميل کننده حقوق و تعهدات طرفين ، تعديل کننده قرارداد، تفسير قرارداد منطبق با حسن نيت و ايفاي نقش به عنوان مبناي ساير قواعدو اصول ظاهر مي شود.
همچنين در استدلالهاي مبتني بر حق محوري اسـتدلال مبتنـي بـر نـوع دوستي براين محور است که حسن نيت از حق طرف ديگر در دريافت منافع قـرارداد حمايـت مي کند در حالي که فردگرايي بر اين محوراست که هر شخص آزاد است در چارچوب حقوق و تعهداتي که طبق قرارداد ايجاد شده ، عمل کند.
نقش محدود کننده در اين نقش حسن نيت به عنوان عامل محدود کننده حق و اختياري عمل ميکند که طبـق قانون يا قرارداد به يکي از طرفين يا هردو داده شده است .
در اين خصوص اصل اين است که اگر کسي در محدوده قانون عمـل کنـد مـسئوليتي ندارد حتي اگر منجر به ورود ضرر به اشخاص ديگر شود پس اگر مذاکره کننده با حسن نيـت و بدون سوءاستفاده از مذاکرات قراردادي خارج شود مـسئوليتي نـدارد ( ,The Others &Baum ٧٠ .
مـاده ٢-٥ اصـول قراردادها در اين خصوص به منابع زير اشاره کرده است : -ماهيت قرارداد و مقصود از آن ؛ -رويه هايي که بين طرفين برقرار شده است و عرف هاي تجاري ؛ -حسن نيت و معامله منصفانه ؛ - معقول و متعارف بودن .
از اين تعهدات ، تعهدات فرعي ديگري همچون تعهد دادن اطلاعات استخراج شده است که در تحليل نهايي مبتني بر اصل حسن نيت است & Weill .