بررسی افسردگی و سلامت عمومی در بیماران دیابتی نوع II مقاله

چکیده:

مقدمه: افسردگی اختلال پر عارضه و ناتوان کننده ای است که در اغلب مطالعات شیوع آن در بیماران دیابتی بیش تر از جمعیت عمومی است ولی رابطه ی علیتی آن با دیابت مشخص نیست اما این اختلال سبب کاهش میل، انگیزه و احساس توانایی افراد جهت پرداختن به فعالیت های خود مراقبتی می گردد. این مطالعه با هدف بررسی افسردگی و سلامت عمومی بیماران دیابتی نوع II در شاهرود انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 100 بیمار دیابتی مراجعه کننده به مرکز دیابت شهرستان شاهرود مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مطالعه با استفاده از چک لیست داده های دموگرافیک و پرسش نامه افسردگی بک و سلامت عمومی (GHQ) جمع آوری و آنالیز شده است. نتایج: شیوع افسردگی بر اساس تست بک در افراد دیابتی مورد مطالعه 78% بود و اکثریت آن ها (32 نفر) دارای نمره بین 10 تا 18 (افسردگی خفیف) بودند. در این مطالعه بین شدت افسردگی و سن رابطه معناداری مشاهده شد (01/0=P). هم چنین بررسی ابعاد مختلف سلامت عمومی بیماران نشان داد که بین ابعاد سلامت عمومی و شدت افسردگی رابطه معناداری وجود دارد. بر اساس نمره آزمون سلامت عمومی، 62% بیماران از نظر روان شناختی با مشکل مواجه بودند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان می دهد که فراوانی علایم افسردگی در بیماران دیابتی بالا می باشد، با توجه به غربال گری آسان علایم افسردگی در بیماران، شناسایی بیماران افسرده و درمان آن ها ضروری به نظر می رسد.