چکیده:
امروزه ماشین با زندگی انسان ها کاملا عجین شده است. از دید امنیتی و انتظامی یکی از ابزارهای مهم شناسایی وسیله نقلیه و شخص مرتبط با آن پلاک خودرو است که توسط آن در واقع وسیله، هویت یافته و به عنوان یک عامل جدید در سیستم حمل و نقل پذیرفته می شود. در این تحقیق با استفاده از روش توصیفی از نوع اسنادی، تاریخچه شماره گذاری و فرآیند روش فعلی شماره گذاری وسایل نقلیه در کشور مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل و بررسی مقایسه ای مطالعات انجام شده در کشور، فرآیند شماره گذاری وسایل نقلیه و شیوه و روش اقدام کشورهای مطرح در این زمینه شامل آلمان و ژاپن و استفاده از روش آنها و انطباق با ویژگی و شرایط کشورمان، باعث خواهد شد فرآیند شماره گذاری با سهولت، سرعت، دقت و کم هزینه تر انجام شود. با بررسی قوانین، دستورالعمل ها و فرآیند عملی شماره گذاری، بسیاری از مشکلات و نواقص نمایان شد. برخی از اهداف طرح تعویض پلاک محقق نشده، بعضی از مواد آیین نامه راهور اجرایی نشده، در مواردی دستورالعمل های شماره گذاری مغایر با قوانین فعلی است، شبکه جامع مورد نیاز اعم از درون سازمانی و برون سازمانی ایجاد نشده است.
خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) روش شمارهگذاری2 الف-مراکز شمارهگذاری:همانطور که در بخش قبلی اشاره شد پلاکها در این کشوربراساس شهر و منطقه محل سکونت مالک خودرو تعریف شده و صادر میشوند.
خودروهای وارداتی و ساخت داخل هم در این مراکز شماره میشوند،ورود خودرو باهر نوع مدل آزاد است به شرط توانایی دریافت معاینه فنی و پرداخت مالیات سال ساختآن خودروهای ساخت داخل بدون پلاک تحویل مالک شده اما اجازه رانندگی با آن را ندارد،ملک با مدارک خودرو بدون ماشین به مراکز شمارهگذاری در شهر خود مراجعه کرده پس ازدریافت پلاک،آن را روی خودرو نصب میکند.
مراحل شمارهگذاری 1-حضور در مراکز مربوطه؛ 2-ارایه مدارک موردنیاز؛ 3-انتخاب پلاک براساس پلاکهای موجود یا درخواست پلاک مثلا براساس شماره تولد؛ 4-تأیید پلاک در سیستم صدور برگه برای ساخت آن؛ 5-مراجعه به فروشگاه نزدیک محل شمارهگذاری برای ساخت پلاک؛ توضیح:فروشگاههایی در کنار مرکز شمارهگذاری برای ساخت پلاک وجود دارد پس از ارایهبرگه ساخت به این قسمت،پلاک مورد درخواست در حدود 5 دقیقه ساخته میشود.
معایب سیستم شمارهگذاری ایران 1-نبود قانون مشخص و ثابت جهت شمارهگذاری خودروها؛ 2-فقدان دستورالعمل جامع شمارهگذاری و تدوین دستورالعملهای مختلف و متناقض باآییننامه؛ 3-اجرایی نشدن بعضی از مواد آییننامه راهنمایی و رانندگی نظیر:ماده 6،ماده 4 بند ج،ماده 8،ماده 9،ماده 10،ماده و 13؛ 4-عدم اجرای کامل دستورالعمل ستاد طرح تعویض پلاک؛ 5-پرداخت عوارض متعدد برای خودروهای وارداتی در مکانها و ادارات مختلف؛ 6-دومرحلهای بودن نقل و انتقال خودرو(تعویض پلاک و ثبت در دفتر اسناد رسمی)؛ 7-مجزا بودن سیستم نرمافزاری خودرو و موتورسیکلت از یکدیگر؛ 8-اختصاص شماره پلاک منحصرا به یک شخص و عدم امکان واگذاری پلاک به شخصدیگر،در هنگام نقل و انتقال پلاک فروشنده در انبار پلاک مرکز تا یکسال(در تهران)نگهداری میشود."