چکیده:
چکیده مقدمه و هدف: چگونگی ارتباط بین تمرین و اشتها هم برای افرادی که علاقه مند به حفظ وزن بدن سالم هستند و هم برای ورزشکارانی که می خواهند عملکرد خود را به حد مطلوب برسانند، مهم است. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین تغییرات امتیاز اشتها و سطوح در گردش لپتین و گرلین اسیله شده متعاقب یک دوره تمرین قدرتی بود. مواد و روش ها: در یک کارآزمایی نیمه تجربی، 21 مرد جوان چاق بطور تصادفی به دو گروه تمرین قدرتی (10 نفر، 3/3 ± 7/26 سال، 5/5 ± 1/96 کیلوگرم، 9/2 ± 2/31 درصد چربی، 8/2 ± 6/32 کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (11 نفر، 7/3 ± 1/28 سال، 7/5 ± 7/95 کیلوگرم، 2/3 ± 9/30 درصد چربی، 7/3 ± 1/32 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. ویژگی های عمومی آزمودنی ها، سطوح در گردش لپتین و گرلین اسیله شده (با بکارگیری کیت های الایزا) و امتیاز اشتها (با استفاده از پرسشنامه اشتهای کنسول تغذیه) قبل و پس از دوره تمرین اندازه گیری شد. پروتکل تمرین قدرتی شامل دوازده هفته تمرین با وزنه (3 جلسه تمرین در هفته، ده ایستگاه، 3 ست 12-8 تکرار در هر ایستگاه، شدت 80-60 درصد یک تکرار بیشینه، میزان استراحت بین ست ها 1 دقیقه و بین ایستگاه ها 2 دقیقه، مدت زمان تمرین اصلی حدود 60 دقیقه در هر جلسه) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با بکارگیری نرم افزار آماری SPSS-16 صورت گرفت. سطح معنی داری 05/0 > p در نظر گرفته شد. یافته ها: تمرین قدرتی غلظت لپتین سرم را کاهش (1/4 ± 0/8 در مقابل 6/3 ± 1/6 نانوگرم بر میلی لیتر) و غلظت گرلین اسیله شده پلاسما (6/4 ± 1/15 در مقابل 8/2 ± 6/18 پیکوگرم بر میلی لیتر) و امتیاز اشتها (7/1 ± 4/30 در مقابل 2/2 ± 3/32) را افزایش داد (به ترتیب 025/0=P، 039/0=P، 042/0=P). همچنین، تغییرات اشتها در گروه تمرین با تغییرات غلظت لپتین سرم بطور معکوس و با تغییرات غلظت گرلین آسیله شده پلاسما بطور مستقیم همبسته بود (به ترتیب 013/0=P، 022/0=P). نتیجه گیری: اجرای تمرین قدرتی به مدت دوازده هفته سطوح لپتین سرم را کاهش، اما غلظت گرلین آسیله-شده پلاسما را افزایش می دهد. این تغییرات، با بهبود اشتها همراه می باشد. همچنین، به نظر می رسد تغییرات حاصله در امتیاز اشتها متعاقب تمرین با تغییرات سطوح لپتین و گرلین اسیله شده رابطه (به ترتیب معکوس و مستقیم) داشته باشد
خلاصه ماشینی:
"با توجه به برخی گزارشات موجود در زمینه اثر تاثیر تمرین قدرتی بر اشتها و هورمونهای تنظیم- کننده آن که البته یافتههای آنها ضد و نقیض است(14-12)و بویژه اندک بودن این یافتهها در مورد گرلین اسیله شده و نیز با عنایت به شیوع روزافزون چاقی در میان طیف جوان جامعه (19،20)،در تحقیق حاضر تاثیر یک دوره تمرین قدرتی روی امتیاز اشتها،غلظت لپتین سرم و سطوح پلاسمایی گرلین اسیله شده در مردان جوان چاق تحت مطالعه قرار گرفت.
بنابراین،هدف از مطالعهی حاضر بررسی ارتباط بین تغییرات اشتها و سطوح در گردش لپتین و گرلین اسیله شده متعاقب یک دوره تمرین قدرتی در مردان چاق بود.
tseter-tseT o} (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج آزمون t همبسته در گروه تمرین نشان داد بطور معنیداری میانگین غلظت لپتین سرم کاهش،میانگین غلظت گرلین آسیله شده پلاسما افزایش و میانگین امتیاز اشتها نیز افزایش یافت(به ترتیب 0/025- P ،0/039- P ،0/042- P( ،اما تغییر معنیداری در مرود هیچکدام از متغیرهای مذکور در گروه کنترل مشاهده نشد(0/05> P( .
نتایج آزمون t مستقل برای مقایسه میانگینهای پسآزمون دو گروه نیز نشان داد در مورد شاخصهای درصد چربی بدن،نمایه توده بدن،غلظت لپتین سرم،غلظت گرلین آسیله شده پلاسما و امتیاز اشتها بین دو گروه تفاوت معنیداری وجود دارد(0/05> P( اما در مورد وزن بدن تفاوت معنیداری مشاهده نشد (0/05> P( .
این یافته قابل توجیه است؛زیرا درصد چربی و وزن آزمودنیها پس از دوره تمرین قدرتی کاهش یافت و حال اینکه گزارش شده است سطوح گرلین سیستمیک همبستگی منفی با میزان چربی بدن دارد و به دنبال کاهش وزن(در اثر رژیم غذایی کم کالری،ورزش،بیاشتهایی عصبی،کاشکسی ناشی از نارسایی اندامهایی همچون قلب،ریه،کلیه،کبد و بدخیمی{o1o})افزایش مییابد(31)."