اسنادی از تکاپوهای آیت الله بروجردی برای آموزش تعلیمات دینی در مدارس مقاله

آیت الله العظمی محمدحسین طباطبایی بروجردی (1340-1254خ.) مرجع تقلید عام شیعیان در سال های 1324 تا 1340خ. از زمره مراجع تقلیدی بود که برای تبلیغ احکام دین در میان اقشار مختلف جامعه دغدغه فراوانی داشت. بعد از سقوط رضا شاه، در سال های آغازین سلطنت محمدرضا شاه، فرصت مغتنمی برای نیروهای مذهبی پدید آمد تا در عرصه های مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به فعالیت بپردازند. آیت الله بروجردی که در همین سال ها در حوزه علمیه قم مستقر شد، از این شرایط بهره برداری کرد و با تعامل نزدیکی که با دولت داشت، تکاپوهای چندی در این عرصه ها و از جمله تعلیم شرعیات در مدارس به عمل آورد. ایشان پیش از آن نیز، از مطالبات آیت الله العظمی حاج آقا حسین قمی در خصوص لزوم توجه دولت به فرهنگ و تعلیم شرعیات در مدارس دولتی، حمایت کرده بود. این مطالبه که بعدها نیز در نامه ها و اعلامیه های برخی علمااز جمله آیات: شیخ غلامحسین تبریزی، رضا کلباسی و... مطرح شد، حاکی از دغدغه نیروهای مذهبی بود. به خصوص اینکه از مدتها پیش جریان ها و گروه های فکری رقیب همچون حزب توده و بهائیان در صدد نفوذ در وزارت فرهنگ بودند. گویا در راستای همین رویکرد بود که آی تالله بروجردی در یکی دو ماه بعد از کودتای 28 مرداد 1332 فرصت راغنیمت شمرده و طی مطالباتی پنج گانه، لزوم توجه دولت به آموزش شرعیات در مدارس را مطرح کرد، که نیاز هیئت حاکمه به مشروعیت سیاسی، پاسخ فوری به آن را الزامی ساخت.