چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رویکرد تلفیقی ( فرزندپروری مثبت و رفتار درمانی ) به شیوه گروهی بر بهبود ارتباط مادر-کودک انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری مادران مقطع ابتدایی پسرانه اصفهان بودند. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود. پرسشنامه ی رابطه مادر- کودک توسط مادران تکمیل شد و ٣٠ نفر که نمره پایین تری به دست آوردند، به طور تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در ٦ جلسه آموزشی ٩٠ دقیقه ای شرکت کردند و گروه کنترل در فهرست انتظار قرار گرفتند. دادهها با نرم افزار SPSS و روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که روش تلفیقی به طور معناداری منجر به بهبود رابطه ی مادر-کودک در ابعاد تعارض و وابستگی شده است اما در رابطه مثبت مادر-کودک تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و آزمایش مشاهده نشد. نتایج بعد از ٢ ماه پیگیری در بعد وابستگی همچنان پایدار بودند، اما در بعد تعارض تفاوت معنی دار بین گروه کنترل و آزمایش از بین رفته بود. بنابراین آموزش مادران بر اساس رویکرد تلفیقی ، روش مناسبی برای بهبود ارتباط مادر- کودک می باشد.
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان داد که روش تلفیقی به طور معناداری منجر به بهبود رابطه ی مادر-کودک در ابعاد تعارض و وابستگی شده است اما در رابطه مثبت مادر-کودک تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و آزمایش مشاهده نشد.
کلید واژهها: رویکرد تلفیقی ، فرزندپروری مثبت ، رفتار درمانی ، رابطه ی مادر-کودک دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان maryam8387@yahoo.
در سال ١٩٩٥ ویس و همکاران با اجرای متاآنالیز روی نمونه ی جدیدی که ١٥٠ بررسی نتیجه ای را در برداشت و بین ١٩٨٣ تا ١٩٩٣ منتشر شده بود، آثار رواندرمانی با کودکان و 1 Behavior therapy 2 Belack & herson 3 Turner نوجوانان را مورد بازبینی قرار دادند.
با توجه به موثر بودن دو روش فرزندپروری مثبت و رفتاردرمانی در کاهش رفتارهای نامطلوب کودکان با اجرای جلسات آموزشی که در بر گیرنده دو روش درمانی فرزندپروری مثبت و رفتار درمانی است و به نام رویکرد تلفیقی ٢ نامگذاری شده است ، اثربخشی آموزش مادران بر اساس رویکرد تلفیقی بر بهبود رابطه مادر-کودک مورد بررسی قرار می گیرد.
03 4/03 0/058 0/161 1 گ پیش آزمون 128/78 1 128/78 2/99 0/098 0/125 1 پی یری عضویت گروهی 168/62 1 168/62 3/91 0/061 0/157 0/95 نتایج جدول ٥ نشان می دهد که آموزش مادران بر اساس رویکرد تلفیقی بر رابطه مثبت مادر ـ کودک در مرحله پس آزمون و پیگیری موثر نیست و فرضیه شماره ٣ تحقیق رد می شود.