نقد مخاطب: سرگشتگی نقد میان فاعلیت سیگار و بازی های زبانی - یادداشتی بر نمایشگاه محمود بخشی مؤخر، به من در نگارستان آن - معرفی و نقد

سرگشتگی نقد میان فاعلیت سیگار و بازی‌های زبانی [ یادداشتی بر نمایشگاه محمود بخشی‌مؤخر، به‌من در نگارستان آن ] سیامک دل‌زنده در آغاز خیلی ساده مثل یک‌تماشاگر حرفه‌ای نمایشگاه‌های هنری، سرخوش و هیجان‌زده وارد نگارستان آن می‌شوم. پرسش اول را طرح می‌کنم: آیا تمام چیدمان برای نمایش یک‌بازی زبانی است؟ سیگار بهمن، سینما بهمن، بهمن جلالی و، دست‌آخر، عنوان نمایشگاه، ;به‌من;؛ یعنی همة این چیدمان پرکار، چسباندن چندین‌هزارنخ سیگار به‌هم با چسب چوب و رزین برای ساختن یک‌دیوار و برکشیدن آن، همه‌وهمه برای نمایش یک‌بازی زبانی است؟ همچنان به جست‌وجوی دریچه‌ای برای نقد این نمایشگاه گوشه‌کنار ذهنم را می‌کاوم. نوحة کویتی‌پور اما برای پاکت‌های سیگار نیست، برای نظرگاه سینما بهمن رو به میدان انقلاب هم نیست. شاید اگر در ساختار پردة نمایش و نیز بخشی از تصاویر ویدئویی این مادیت حضور می‌یافت1، باب تحلیل فرهنگ مادی گشوده می‌بود و تناقض بازی زبانی، به‌ویژه تقدیم‌کردن اثر به بهمن جلالی تحت فاعلیت مطلق سیگار، بی‌اهمیت می‌نمود.