"در اجلاس داووس در این باره سه موضوع اساسی مورد توجه قرار گرفت: 1-ظهور جهان جدید چند قطبی که در آن ملل با نفوذ سلطه آمریکا را محدود میکنند؛ 2-تبدیل شدن موضوع امنیت انرژی به عامل اتحاد و یارگیریهای بینالمللی و ابزاری برای پیشبرد سیاست خارجی؛ 3-گسترش تهدیدهای جهانی از کشورهای موسوم به قانونشکن و یاغی به بازیگران غیر دولتی.
آیا باز هم میتوان مانند دهه هشتاد و در زمان ریگان،که اروپا مخالف آمریکا را با احداث خط لوله انتقال گاز شوروی نا دیده گرفت،شاهد حرکت مستقل اروپا بود؟پرسش دیگر این است که ایران چگونه میتواند نقش مناسب خود را چنان ایفاء کند که بر اهمیت بینالمللی و استراتژیک آن افزوده شود؟ در همین بخش از اجلاس داووس به چالشهائی که بازیگران غیر دولتی همچون گروه تروریستی القاعده موجب آن بودند پرداخته شد.
تغییرات اقتصادی در حالی که بسیاری از دولتها و رؤسای شرکتهای بینالمللی نگران سرعت تغییرات تکنولوژیک و ناآرامیهای ژئوپولتیک هستند،آنچه از نظر اقتصادی نمایان میشود و خود را تحمیل میکند تشویقهای گستردهای است که جهانی شدن اقتصاد،به ویژه در میان کشورهای توسعه یافته،به وجود آورده است.
پرسش نتیجهگیری از همه شرکت کنندگان این بود: اول،کدام جا به جائی بیشترین اثر را در سالهای آینده در جهان خواهد داشت؟ و دوم کدام جا به جائی است که جامعه جهانی کمترین آمادگی را برای آن دارد؟ شرکت کنندگان در پایان با دادن 38 درصد رای به اهمیت تغییرات آب و هوا و 32 درصد به ظهور اقتصادهای جدید،این دو جا به جائی و تغییر را به عنوان مهمترین عوامل اثر گذار در سالهای آتی دانستند."