چکیده:
بحث های وحدت در شبه جزیره کره با مرگ رهبر کره شمالی در دسامبر 2011، در محافل سیاسی و علمی جدی تر شده است. تقسیم این سرزمین به دو بخش شمالی و جنوبی از زمان پایان جنگ جهانی دوم، توسعه یکپارچه مردم کره را متوقف، دشمنی را در روابط شمال - جنوب ایجاد و به سدی بزرگ در جهت صلحی جامع در شمال شرق آسیا و شبه جزیره کره تبدیل شده است. ریشه جدایی و بحران های فعلی شبه جزیره کره به جنگ سرد و عوامل خارجی برمی گردد. اما با گذشت بیش از دو دهه از پایان جنگ سرد، بحران کره همچنان لاینحل باقی مانده و گفت گوهای وحدت نیز نتیجه ای در برنداشته است. این پژوهش، ضمن بررسی کوتاه تاریخی از تقسیم کره و چشم انداز برای وحدت مجدد، درصدد است جایگاه قدرت های بزرگ در نایل شدن به این امر را با رویکرد نظری تحلیل کند. پژوهش ذیل با استفاده از مولفه های نظریه نوواقع گرایی روابط بین الملل، به این نتیجه می رسد که خواست قدرت های بزرگ موثر در این منطقه (ایالات متحده امریکا، روسیه، چین و ژاپن) بر حفظ وضع موجود بوده، زیرا وحدت کره باعث تغییر در معادلات منطقه ای قدرت شده و به منافع بلند مدت آنها که در حفظ موازنه است، آسیب وارد می کند.
خلاصه ماشینی:
"پژوهش ذیل با استفاده از مؤلفه های نظریه نوواقع گرایی روابط بین الملل ، به این نتیجه میرسد که خواست قدرتهای بزرگ مؤثر در این منطقه (ایالات متحده امریکا، روسیه ، چین و ژاپن ) بر حفظ وضع موجود بوده، زیرا وحـدت کره باعث تغییر در معادلات منطقه ای قدرت شده و به منافع بلند مدت آنها که در حفظ موازنه است ، آسیب وارد میکند.
امریکـا خـود را ملـزم بـه حـل درگیـری، غیرهسته ایسازی، دموکراتیک سازی، سازش و در نهایت وحدت در شبه جزیره میدانـد و براساس پیمان دفاعی با کرهجنوبی و با ایـن اسـتدلال کـه موازنـه نظـامی در صـورت نبودن نیروی نظامی امریکا در کرهجنوبی به نفع کرهشمالی اسـت ، ادامـه حضـور نظـامی خود را در این کشور توجیه میکند.
روسـیه در حـال حاضـر براسـاس منطـق حاکم بر ساختار نظام بین الملل که باید در پی افـزایش سـهم خـود از توزیـ ع قـدرت در نظام بین الملل باشد، دو هدف عمده را در رابطه با کرهشمالی دنبال میکنـد: یکـی خلـع سلاح هسته ای و دیگری افزایش نفوذ در شبه جزیره کره کـه بـرای موازنـه بـا امریکـا و ژاپن لازم است .
شاید استدلال شـود کـه روسیه با این وحدت، منافع زیادی چون دسترسی به آبهای گـرم، توسـعه اقتصـادی از طریق استخراج و انتقال منابع سیبری، نظام ریلی هماهنـگ در کـل منطقـه شـمال شـرق آسیا و تقاضای انرژی از این کشور جهت تقویت کرهشمالی را نصیب خـود کنـد، ولـی بازتولید ملیگرایی ناشی از وحدت کره نکته قابل توجه است که میتوانـد در تمایـل بـه چین و در انزجار از سه قدرت دیگر شکل گیرد."