سراینده ی شعر این سرود حسین گل‌گلاب است و آهنگ آن را استاد روح الله خالقی سروده است.
هنگام می و فصل گل و گشت چمن شد دربار بهاری تهی از زاغ و زغن شد از ابر کرم، خطه ی ری رشک ختن شد دلتنگ چو من مرغ قفس بهر وطن شد چه کج رفتاری ای چرخ چه بدکرداری ای چرخ سر کین داری ای چرخ نه دین داری، نه آیین داری ای چرخ از خون جوانان وطن لاله دمیده از ماتم سرو قدشان، سرو خمیده در سایه گل، بلبل از این غصه خزیده گل نیز چو من در غمشان جامه دریده چه کج رفتاری ای چرخ چه بد کرداری ای چرخ سر کین داری ای چرخ نه دین داری، نه آیین داری ای چرخ خوابند وکیلان و خرابند وزیران بردند به سرقت همه سیم و زر ایران ما را نگذارند به یک خانه ی ویران یارب بستان داد فقیران ز امیران چه بد کرداری ای چرخ سر کین داری ای چرخ نه دین داری ، نه آیین داری ای چرخ از اشک همه روی زمین زیر و زبر کن مشتی گرت از خاک وطن هست به سر کن غیرت کن و اندیشه ایام بتر کن اندر جلو تیر عدو، سینه سپر کن چه کج رفتاری ای چرخ چه بد کرداری ای چرخ سر کین داری ای چرخ نه دین داری ، نه آیین داری ای چرخ ...
(
, 
, 
)
