داستان خارجی: فهرست مردگان ادب و هنر

روز مرگ پدرم که دو دهه پس از مادرم مرد و نام پس از مرگش را به یاد ندارم. بعد از ظهر یکشنبه‌ی یک روز بهاری، هاتسو کوچولو مشغول گشت و گذار در باغ بود فکر می‌کنم لباسی غربی هم به تن داشته که خاله‌مان فوکی را صدا زد و پرسید: «خاله جان، اسم این درخت چیست؟» «کدام یکی؟» «این یکی که پر از جوانه است. اگر هاتسو کوچولو هنوز زنده بود، الان بیش از چهل سال سن داشت و شاید در این سن شبیه مادرم می‌شد؛ همان‌طور که در اتاق بالای پله‌ها در خانه‌مان در شیبا می‌نشست و با چهره‌ای خالی از احساس به پیپش پک می‌زد. وقتی خیلی کوچک بودم، پدرم سعی می‌کرد با دادن این هدیه‌ها مرا از خانواده‌ی مادرم به سمت خودش بکشاند. این به خاطر این بود که من خانواده‌ی مادرم را خیلی دوست داشتم، مخصوصا خواهر بزرگ‌تر مادرم، خاله فوکی را.