چکیده:
قاچاق انسان که امروزه با تعابیری همچون تجارت سفید، مافیای انسان و بردگی مدرن نیز شناخته می شود، از جمله بزرگترین جرایم سازمان یافته فراملی می باشد که به دلیل سود سرشار از یک سو و خطرات کم از سوی دیگر شدیدا مورد توجه گروه های جنایتکار بین المللی قرار گرفته است. با عنایت به این مهم که قاچاق انسان به کرامت انسانی لطمه وارد می سازد و از دیگر سو، کلیه ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشورها به ویژه کشورهای جهان سوم و در حال توسعه را مورد تهدید قرار می دهد، لزوم مقابله همه جانبه با این پدیده نوین بیش از پیش خودنمایی می کند. در این میان قانونگذار جمهوری اسلامی ایران نیز کشور را از خطرات این جرایم مصون ندیده و اقدام به تصویب قانون مبارزه با قاچاق انسان به تاریخ 28/4/1383 نموده است. این قانون از یک سو از لحاظ جرم انگاری عمل قاچاقچیان، شروع به جرم قاچاق انسان، معاونت در این جرم و تدابیر پیشگیرانه عمومی نظیر مصادرة اموال ناشی از جرم را تا حدودی رعایت نموده است و از سوی دیگر مصادرة اموال به عنوان یک تدبیر پیشگیرانه عمومی و در جهت از بین بردن پایگاه اقتصادی مرتکبین این جرایم در قانون موصوف پیش بینی گردیده است که در این مقاله به ابعاد این جرم پرداخته می شود.
خلاصه ماشینی:
"تدابیر جامعه جهانی برای مبارزه با قاچاق انسان فرهاد شایگان کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی چکیده قاچاق انسان که امروزه با تعابیری همچون تجارت سفید، مافیای انسان و بردگی مدرن نیز شناخته می شود، از جمله بزرگترین جرایم سازمان یافته فراملی می باشد که به دلیل سود سرشار از یک سو و خطرات کم از سوی دیگر شدیدا مورد توجه گروه های جنایتکار بین المللی قرار گرفته است.
«در سند نهایی کنفرانس جهانی زن در پکن، در سال 1995 مقرر شد تدابیری در زمینه مبارزه با قاچاق زنان توسط دولت ها اتخاذ گردد که برخی از آنها عبارتند از: بررسی، تصویب و اعمال کنوانسیون بین المللی راجع به خرید و فروش اشخاص و بردگی، انجام اقدامات لازم در راستای مقابله با عوامل ریشه ای (از جمله عوامل برونی که خرید و فروش زنان و دختران به قصد روسپی گری و دیگر صور بازرگانی جنسی، ازدواج های تحمیلی و کار تحمیلی را ترغیب می نماید).
از همین رو، در این قسمت، ابتدا مجازات های مقرر در خصوص اشخاص حقیقی و سپس واکنش اجتماعی در قبال اشخاص حقوقی مورد بررسی قرار می گیرد: 1- اشخاص حقیقی ماده 3 قانون مبارزه با قاچاق انسان درخصوص مجازات مباشر این جرم، مقرر می دارد: «چنانچه عمل مرتکب قاچاق انسان از مصادیق مندرج در قانون مجازات اسلامی باشد، مطابق مجازات های مقرر در قانون یاد شده و در غیر این صورت به حبس از دو تا ده سال و پرداخت جزای نقدی معادل دو برابر وجوه یا اموال حاصل از بزه یا وجوه و اموالی که از طرف بزه دیده یا شخص ثالث وعده پرداخت آن به مرتکب داده شده است، محکوم می شود»."