چکیده:
برای مدیریت تغییر در نظام آموزش عالی؛ در این عصر آشوب و بی نظمی که یک تغییر کوچک
ممکن است باعث اثرات وسیع و ریشه ای شود؛ روش ها و پارادایم سنتی دیگر پاسخ گو نیست. بنابراین، نظام آموزش عالی به فرم هایی از چابکی نیاز دارد. چابکی برای نظام آموزش عالی این پیام را دارد که دوران مدیریت از طریق اهداف سلسله مراتبی و یا از طریق منطق از پیش تعیین شده و کنترلهای دقیق به سر آمده است. از آنجا که مولفه های چابکی در سازمان های مختلف با هم تفاوت دارد این مقاله برای این هدف است تا به شناسایی مولفه های چابکی سازمانی در دانشگاه ها بپردازد. روش انجام این پژوهش نظریه برخاسته از داده ها است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که، چابکی در دانشگاه ها از 4 مولفه محرکها، قابلیت ها، توانمندسازها و پیامدها تشکیل شده است. این یافته ها بیانگر این است که که یک سری محرک های تغییر و چابکی در محیط دانشگاه ها وجود دارند که این محرکها عبارتند از: تغییرات و دگرگونی های فناوری، تغییر مداوم در انتظارات و ترجیحات مشتری، تغییر مداوم در انتظارات دانشجویان، نیاز به نیروی کار کیفیت بالا و نوآور، محدودیت های مالی، رقابت، تغییر و پیچیدگی محیط، اقتصاد دانش. یک دانشگاه چابک برای مقابله و رویارویی با این محرکها به مجموعه ای از قابلیت ها؛ مانند، هوشمندی و تسلط بر تغییر، سرعت و انعطاف پذیری، ارائه دهنده راه حل به مشتری، دانش بنیان و یادگیرنده، نوآوری نیاز دارد. دانشگاه ها برای تحقق این قابلیت ها به یک سری توانمند سازها نیاز دارند که این توانمند سازها عبارتند از: ساختار، نیروی کار چابک، فرهنگ، فناوری اطلاعات، و شراکت. که در نهایت پیامدهای کاربست این قابلیت ها و توانمند سازها تولید دانش آموختگان با صلاحیت و تولید دانش مورد نیاز بخش های مختلف جامعه است.
خلاصه ماشینی:
"مصاحبه شونده دیگری با اشاره به اینکه الآن نیاز کشور و دانشجویان آموزش شغل محور است عنوان میدارد:«برنامه درسی از دو قسمت باید تشکیل شود،یک قسمت نظری و یک قسمت عملی باید داشته باشیم،یعنی اگر دانشجو یک هفته در کلاس است،یک هفته هم در محیط کار باشد تا بتوانند دانش نظری را به عمل تبدیل کنند، در واقع آموزش عالی ما بایستی به شغل و کار آینده دانشجو توجه کند».
مصاحبه شونده دیگر اشاره میکند که:«در دانشگاه باید کارکنان را تشویق کرد که برای مسائل غیر قابل پیشبینی راه حل ارائه دهند،و آنها را در هنگام انجام کارها به روش غیر قابل پیشبینی تشویق کند،در این میان باید شراکت و همکاری جمعی نیز تشویق گردد و از انجام دادن کار به تنهایی پرهیز شود».
شراکت و همکاری دانشگاهها با بخشهای مختلف جامعه و شرکاء بینالمللی جریان دانش را تسهیل میکند و روشهای جدید فهم،تفکر،رفتار و همچنین محصولات،فرآیندها،خدمات و سیاستهای جدید تولید میکند و همچنین شراکت باعث میشود که آژانسهای دولتی و بخشهای دیگر دسترسی فزایندهای به کارشناسان دانشگاه داشته باشند که این امر آنها را قادر میکند که همگام با پیشرفت علم و تکنولوژی پیشرفت کنند و برای تصمیمگیری و سیاستگذاری اطلاعات بیشتری داشته باشند.
naebbiraC eht dna aciremA nitaL rof eettimmoC cifitneicS lanoigeR muroF OCSENU :noitacudE rehgiH no ecnerefnoC dlroW eht retfA sraeY eviF .
ecneirepxE tnedutS retteB a rof tnemevorpmI dna noitavonnI eht gnidliuB:ytisrevinu eliga .
ecneirepxE tnedutS retteB a rof tnemevorpmI dna noitavonnI eht gnidliuB:ytisrevinu eliga ."