چکیده:
در این نوشتار کوشیدهایم تاریخچة اشتغال زنان، قانونگذاری، منابع داخلی حقوق کار زنان، شرایط و محدودیت های اشتغال آنان از دیدگاه فقه و قوانین موضوعه ایران را مورد بررسی قرار دهیم. جایز بودن اشتغال زن مورد تأیید کتاب، سنت و عقل است اما در کنار آن اجماع فقها بر این عقیدهاند که اذن شوهر، مصالح خانواده، شرایط عمومی حضور زن در جامعه و رعایت کرامت زن، حیثیات زن و شوهر و... از اهم شرایط جواز اشتغال زنان است. دیدگاه کلی اسلام بهطورکلی آن است که زنان به مشاغلی روی آورند که متناسب با وضعیت روحی و جسمی آنها و همراه با رعایت موازین شرعی و اخلاقی باشد. از دیدگاه قوانین موضوعة ایران، اصول و موادی در قوانین کشورمان وجود دارد که اشتغال زنان جزء حقوق آنان شناخته شده است. اصول 21، 28 و 43 قانون اساسی، مادة 1117 قانون مدنی، مادة 6 قانون کار و... از جمله اصول و مواد قانونیای هستند که حق اشتغال زنان را در ایران به رسمیت شناختهاند. در این نوشتار پس از بیان مقدمه در فصل اول به تاریخچة اشتغال زنان، قانونگذاری و منابع داخلی و بینالمللی حقوق کار از جمله قانون اساسی، قوانین عادی و آئیننامهها در ایران و اسناد بینالمللی از جمله مقاولهنامهها و توصیهنامههای مربوط به کار، و در فصل دوم به مبانی فقهی حقوق کارگران زن از جمله قرآن، سنت و عقل، و در فصل سوم به مبانی حقوقی حقوق کارگران زن از جمله اصول حاکم بر کار زنان و حمایتهای شغلی از زنان کارگر و در فصل چهارم به شرایط کار زنان در ایران پرداختهایم.
خلاصه ماشینی:
"1 فصل سوم: مبانی حقوقی حقوق کارگران زن در ایران گفتار اول: اصول حاکم بر کار زنان الف ) اصل عدم تبعیض شغلی علیه زنان تعریف تبعیض شغلی: بند 1 مادة 1 مقاولهنامة شمارة 111 تبعیض را اینگونه تعریف میکند که «هرگونه تفاوت، محرومیت یا تقدم که بر پایة نژاد، رنگ، پوست، جنسیت، مذهب، عقیده سیاسی و یا سابقه ملیت آباء و اجداد یا طبقه اجتماعی برقرار بوده و در امور مربوط به استخدام و اشتغال، تساوی احتمال موفقیت و رفتار مساوی با کارگر را بهکلی از بین برده یا بدان لطمه وارد سازد.
به عقیده برخی از اساتید حقوق کار، با توجه به ملاحظات اخلاقی، اجتماعی و خانوادگی که برای زنان در نظام جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی متصور است حذف این ماده قابل تأمل به نظر میرسد.
گفتار دوم : بررسی قوانین مربوط به حق اشتغال زنان در ایران اصل 21 قانون اساسی: دولت موظف است تا حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین و امور ذیل را انجام دهد: 1) ایجاد زمینههای مساعد برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او....
3- در دنیای صنعتی غرب از زن بهعنوان ابزاری در جهت سود و منافع مادی بیشتر استفاده میشود و کمتر خلاقیت و فعالیت سازندة او مورد توجه آنان قرار دارد و چون از نظر اسلام اینگونه برخورد تحقیرآمیز با کرامت و منزلت واقعی زن ناسازگار است لذا زنان باید در بخشهایی به کار گرفته شوند که شائبة ابزار جذب مشتری بودن وجود نداشته باشد و به تعبیر دیگر مرز فعالیت سالم اقتصادی زنان با سوءاستفاده از آنها بهعنوان ابزار تبلیغاتی و سودطلبی باید مشخص شود."