چکیده:
رکن اساسی توسعه اقتصادی هر جامعه، بر توسعه نیروی انسانی تکیه دارد. هدف تحقیق حاضر، بررسی وضعیت اشتغال دانش آموختگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد الیگودرز بود. این تحقیق از نوع توصیفی ـ پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموختگان سال 1376 تا سال 1385 است. یافته های تحقیق بیانگر آن است که با اطمینان 98% می توان گفت متوسط نرخ بیکاری 32% و متوسط نرخ اشتغال به تحصیل 21% می باشد. این در حالی است که بر اساس نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال 1385 نرخ بیکاری دانش آموختگان در استان لرستان 6/20 % بوده است. نتیجه مهم ارقام بدست آمده، تاکید بر تغییر راهبرد های آموزشی می باشد. حذف و تعدیل برخی رشته های دانشگاهی به دلیل اشباع بازارکار و اصلاح و تغیر سطوح تحصیلی از کاردانی به کارشناسی و اصلاح مواد آموزشی متناسب با نیاز های شغلی از دستاورد های این تحقیق می باشد.
The basis of economical development in every society relies heavily on developing human resources. The first and utmost institute for attaining such aim is a high education organization. The aim of this study as a descriptive-survey study is to investigate the employment status of graduates of Islamic Azad University، Aligoodarz branch. The statistical population from which data is taken are graduates of Islamic Azad University، Aligoodarz branch between years 1376 and 1385. Data are obtained via filling out questionnaires using either telephone or official documents. Findings from this research show that with a confidence interval of 98%، the average rate of unemployment is 32%، the average rate of employment is 68%، and the average rate of pursuing higher education is 26%. On the other hand، the rate of unemployed graduates of state of Lorestan is 20.6% based on a census report on population and housing in the year 1385. The outcome of analyzing data gained from this study has a great impact on changing higher education strategies. Changes such as modifying and elimination of some university majors due to satiation of market needs، improving educational levels from associate degree to BA، and improving courses’ bulletins to fit various career needs.
خلاصه ماشینی:
در همايش اشتغال و نظام آموزشي عـالي که به همت دانشگاه تربيت مدرس تهران در سال ١٣٨٢ بر گـزار گرديـد، کارشناسـان امر اشتغال با ارائه مقاله هاي متعـدد، سـعي نمودنـد پديـده بيکـاري دانـش آموختگـان دانشگاهي را از ابعاد مختلف مورد بررسي قرار دهند.
(1- 3 :1382 اين مطالعه بر آن است تا با اندازه گيري نرخ بيکـاري و نـرخ اشـتغال بـه تحصـيل دانش آموختگان دانشگاه آزاد اليگودرز در مقاطع و رشته هـاي مختلـف ايـن دانشـگاه ، نقش تحصيلات دانشگاهي را در کسب شغل مناسب و دلايل احتمالي عـدم موفقيـت در بدست آوردن شغل را بررسي نمايد.
مصـاحبه تلفني در اين تحقيق سعي شده است دو معيار نرخ بيکاري و نرخ اشتغال به تحصـيل در رشته ها و شهرهاي مختلف براي دو گروه مردان و زنان دانش آموخته بـه دسـت آيـد.
بحث و نتيجه گيري با توجه به هدف اصلي اين تحقيق که بررسي ميزان موفقيت دانش آموختگان دانشگاه آزاد اليگودرز در کسب شغل مناسب با مقطع و رشته تحصيلي ايشان بود، دو شاخص نرخ بيکاري و نرخ اشتغال به تحصيل مورد سنجش قرار گرفت .
با ضريب اطمينان ٩٨% درصد، متوسط نرخ بيکاري دانش آموختگان دانشگاه آزاد اليگودرز در سال تحصيلي ١٣٨٥-٨٦ برابر ٣٢% و نرخ اشتغال به تحصيل ايشان ٢١% ميباشد.
٢. اگر از جمعيت شاغلين دانش آموخته ، جمعيت ٤٨ درصدي سربازان و شاغليني که براي احراز شغل خود نياز به مدرک تحصيلي نداشته اند کسر نماييم ، نرخ بيکاري واقعي به ٨٠% ترقي خواهد کرد هر چند مسئولين نظام آموزش عالي مسئوليت مستقيم اشتغال اين تحصيل کردهها را بر عهده ندارند، ليکن نسبت به توانمندسازي متناسب با نياز بازارکار اين گروه مسئوليت خواهند داشت .
(
, 
, 
)
