چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش الکترونیکی و غیرالکترونیکی بر خلاقیت و
1387 بود. روش تحقیق، تجربی با در نظر - پیشرفت تحصیلی دانشجویان پایان در سال 88
داشتن گروه آزمایش و کنترل اجرای پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعه آماری شامل
دانشجویان نیمسال دوم آموزش یادگیری الکترونیکی و دانشجویان نیمهحضوری در سال
1387 دانشگاه پیام نور تهران بود. حجم نمونه 348 نفر است. حجم نمونه برای - تحصیلی 88
دانشجویان آموزش الکترونیکی 174 نفر و همین تعداد برای دانشجویان آموزش
غیرالکترونیکی (نیمهحضوری) محاسبه شد که به طور تصادفی از میان دانشجویان سه رشته
فنّاوری اطلاعات مهندسی کامپیوتر و علوم کامپیوتر انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری
پرسشنامه خلاقیت عابدی ( 1372 ) و همچنین محاسبه نمرات پایان ترم دانشجو در نیمسال
دوم سال تحصیلی یاد شده بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری کوواریانس
0 تفاوت معنیداری بین / مشاهده شده در سطح 05 F مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد t و
پس آزمون نمرات خلاقیت دو گروه دانشجویان یادگیری الکترونیکی و غیرالکترونیکی وجود
0 نشان میدهد بین میانگین نمرات و پیشرفت تحصیلی / مشاهده شده در سطح 05 t . دارد
(معدل) دانشجویان یادگیری الکترونیکی و دانشجویان غیرالکترونیکی تفاوت معنیداری
0 بیانگر تفاوت معنیداری بین نمرات پسآزمون / مشاهده شده در سطح 05 F وجود دارد
خلاقیت دانشجویان دختر و پسر یادگیری الکترونیکی و غیرالکترونیکی دانشگاه پیامنور
است.
خلاصه ماشینی:
جامعه آماري شامل دانشجويان نيمسال دوم آموزش يادگيري الکترونيکي و دانشجويان نيمه حضوري در سال تحصيلي ٨٨-١٣٨٧ دانشگاه پيام نور تهران بود.
t مشاهده شده در سطح ٠/٠٥ نشان ميدهد بين ميانگين نمرات و پيشرفت تحصيلي (معدل) دانشجويان يادگيري الکترونيکي و دانشجويان غيرالکترونيکي تفاوت معني داري وجود دارد F مشاهده شده در سطح ٠/٠٥ بيانگر تفاوت معني داري بين نمرات پس آزمون خلاقيت دانشجويان دختر و پسر يادگيري الکترونيکي و غيرالکترونيکي دانشگاه پيام نور است .
بر همين اساس پژوهش حاضر درصدد مقايسه آموزش الکترونيکي و غيرالکترونيکي در پيش بيني تغييرات پيشرفت تحصيلي و خلاقيت در بين دانشجويان دانشگاه پيام نور در سال تحصيلي ٨٨-٨٧ ميباشد.
به همين منظور دو فرضيه به شرح زير مورد بررسي قرارگرفت : ١- آموزش يادگيري الکترونيکي بر افزايش خلاقيت دانشجويان دانشگاه پيام نور تأثير دارد.
جامعه پژوهش حاضر، شامل کليه دانشجويان دوره کارشناسي يادگيري الکترونيکي (٣٦٠ نفر) و غيرالکترونيکي (نيمه حضوري ) (٤٠٠٠ نفر) در سه رشته IT مهندسي کامپيوتر و علوم کامپيوتر دانشگاه پيام نور تهران در سال تحصيلي ٨٨-١٣٨٧ بود.
٢) پيشرفت تحصيلي براي سنجش پيشرفت تحصيلي دانشجويان از روش مشاهده اسناد و مدارک مربوط به نمرات معدل دانشجويان دانشگاه پيام نور در نيمسال دوم سال تحصيلي ٨٨-٨٧ و مقايسه نمرات دانشجويان تحت آموزش يادگيري الکترونيکي با نمرات دانشجويان آموزش غيرالکترونيکي (نيمه حضوري) استفاده شد.
پژوهش حاضر به منظور تعيين تأثير اين نوع آموزش بر ميزان خلاقيت و پيشرفت تحصيلي در دانشجويان يادگيري الکترونيکي در مقايسه با يادگيري غيرالکترونيکي (نيمه حضوري ) دانشگاه پيام نور تهران انجام گرفته است .