چکیده:
«تحولات عربی» نه تنها سبب بروز تحولات اجتماعی- سیاسی قابل ملاحظه در کشورهایی که در آن انقلاب رخ داده، گردید، بلکه معادلات منطقهای و بینالمللی را نیز با تغییرات ملموسی مواجه کرده است. در این بین، روسیه با تاکید بر دستکاری هدفمند این تحول از سوی غرب با اهداف ژئوپلیتیکی- امنیتی جهت تغییر بلندمدت نقشه خاورمیانه به ضرر سایر بازیگران از جمله مسکو است، بر آن شده تا با اتخاذ موضعی مستقل، توان ایفای نقش متوازن کننده در برابر غرب را به کشورهای منطقه و غربیها ثابت کند.
البته این نگاه و تالی موضعگیریهای سختگیرانه، موید آن است که بهرغم برخی تحولات مثبت، هنوز دیدگاههای سختانگار، اما تا حدودی متعادل شده سنتی به مقوله قدرت و حوزههای نفوذ، تاثیر خود را بر رفتارهای خارجی روسیه حفظ کردهاند. صرفنظر از عوامل مختلف و با توجه به داشتههای عینی اندک روسیه برای همآوردی با قدرت شبکهای غرب، متغیر روانشناختی بودن به عنوان یک «قدرت بزرگ» بیشترین تاثیر را در شکلبست سیاست خاورمیانهای جدید روسیه و نوع مواجهه آن با «تحولات عربی» داشته است.
خلاصه ماشینی:
"در این بین،هرچند در برخی منابع از خاورمیانه بهعنوان اولویت پنجم و حتی هفتم جغرافیایی در سیاست خارجی روسیه یاد میشود،اما حضور فعال مسکو در موضوع سوریه(و نیز پرونده هستهای جمهوری اسلامی ایران)که انرژی بسیاری را در دستگاه دیپلماسی آن کشور به خود اختصاص داده و تعاملات خارجی روسیه را نیز بهنحو مشهودی متاثر کرده است،نشان میدهد که کرملین در کنار حوزههای کشورهای مستقل مشترک المنافع،اروپا، شرق آسیا و البته امریکا در خاورمیانه نیز منافع پایدار سیاسی،ژئوپلیتیک،امنیتی و اقتصادی برای خود تعریف کرده است و مقابله با یکهتازیهای غرب در این جغرافیا را لازمه تامین این منافع و احیای«قدرت بزرگ»روسیه میداند.
با این ملاحظه و با توجه به نبود ترکیب مناسبی از مولفههای بالفعل قدرت سخت و نرم ازجمله در بعد فرهنگی و بهویژه اقتصادی برای تضمین منافع و حضور بلندمدت روسیه در خاورمیانه بهنظر میرسد حتی در صورت موفقیت سیاست مقاومت مستقیم پوتین در برابر توسعهطلبی جدید امریکا در خاورمیانه،این که وی بتواند منابع متصور خود در نقشه بلندمدت این منطقه را محقق کند،محل تردید است.
نتیجهگیری با توجه به این که پوتین در منظر کلان خود،دستکاری غرب در موضوع«تحولات عربی»را مسئلهای با ماهیت ژئوپلیتیک-امنیتی و حلقهای از سناریوی تغییر نقشه بلندمدت خاورمیانه به ضرر سایر بازیگران ازجمله روسیه تفسیر میکند که در صورت تحقق آن مسکو در مراحل دورتر با انقباض منافع در حوزههای مختلف سیاسی،اقتصادی،امنیتی و ژئوپلیتیک مواجه خواهد شد،لذا چرایی رویکرد مقاومت مستقیم مسکو در این خصوص که در بحران سوریه نمود عینی یافته است،تنها با پیشذهنیت نبایستگی بروز این تغییرات قابل توضیح است.
org/2012/03/23/method-to-putin-s-syria-madness -"Russia is Public Enemy No. 1' Mitt Romney"(March 27, 2012), TV- Novosti, Available at: http://www."