چکیده:
یکی از مباحثی که توانسته است جایگاه درخور تأملی در دیوان کیفری بینالمللی کسب کند، آستانۀ شدت مقرر در بند 1(د) مادۀ 17 اساسنامه است. این مفهوم از هنگام درج در اساسنامه تاکنون چالشهایی مانند نداشتن تعریف در اساسنامه و نبود معیارهایی برای تحقق آن را در پی داشته است. با توجه به اینکه آستانۀ شدت جزئی از مکانیسم قابلیت پذیرش است، وجود این ابهامها میتواند در کارکرد و مشروعیت دیوان بهعنوان اولین نهاد کیفری دائمی بینالمللی اختلال ایجاد کند. ازاینرو، در نوشتارحاضر تلاش شده است با مطالعۀ مفهوم شدت در دادگاههای کیفری بینالمللی و بهطور خاص آستانۀ شدت در دیوان، اجمال از این مفهوم برداشته شود. معیارهای این مفهوم و نقش آن در وضعیتهای مطرحشده در دیوان نیز بررسی گردیده است. سرانجام، لزوم شفافسازی در خصوص آستانۀ شدت با توجه به وجود ملاحظات سیاسی در برداشت از آن، بهطور جدی احساس میشود.
خلاصه ماشینی:
"البته بر اساس این شرط ممکن است جنایتی بدون مجازات باقی بماند؛ به این ترتیب که از یک سو آستانۀ شدت لازم برای پذیرش در دیوان را کسب نکند و از سوی دیگر دستگاه قضایی دولت نیز مایل به رسیدگی به آن جنایت نباشد؛ در این صورت ، وجود چنین شرطی شاید مانعی در راه اجرای عدالت بین المللی تلقی شود.
به بیانی دیگر، محـدودیت منـابع در دسترس دیوان و ساختار جهانی آن نیازمند آن است که دیوان وضعیت ها و قضـایایی را دارای آستانۀ شدت کافی برای دخالت خود بداند که مرتکبان آن بیشترین مسـئولیت را در ارتکــاب آن جــرم برعهــده دارنــد؛ چراکــه احتمــال بیشــتری وجــود دارد کــه در دادگاه های داخلی مقامات عالیرتبه دولت ها، گروه ها و سازمان ها با توجه به نفـوذی کـه دارند، در مقایسه با مقامات پایین رتبه از زیر بار مجازات فرار کرده ، عـدالت دربـارة آن هـا اجرا نشود.
دفتر دادستانی در گزارش سال ٢٠١١م اعلام کـرده اسـت کـه «دفتـر دادسـتانی در ارتباط با آستانۀ شدت در مرحله وضعیت نیز ارزیـابی مشـابهی (مقصـود بررسـی وجـود چهار معیار است ) انجـام مـیدهـ » ,Policy Paper on Preliminary examinations) (١٣ .
War Crime Research Office, The Relevance Of "A Situation" To The Admissibility And Selection Of Cases Before The International Criminal Court , (2009) American University Washington College of Law, available at: https:.."