چکیده:
اشتغال امروزه از پشتوانه حمایتی خوبی در اسناد بین المللی و حقوق داخلی برخوردار شده و به عنوان یک حق ، جایگاه خود را در میان سایر حقوق بنیادین بشری استحکام بخشیده است . مشخصا در مورد اشخاص دارای معلولیت به دلیل شرایط فیزیولوژیکی خاص ، اتخاذ سیاست های حمایتی مناسب به منظور دستیابی برابر به فرصت های شغلی و تحقق مشارکت کامل در جامعه ، همواره مورد توجه بوده است . در این مقاله تلاش شده است تا حقوق استخدامی معولان با توجه به اهمیت این موضوع در مقررات داخلی و اسناد بین المللی مورد بررسی قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"با وجود این قاعده در بسیاری از نظام های حقوقی بنا به دلایلی نظیر نژادی، قومی، جنسیتی، ملیتی و بسیاری دیگر از عوامل ، تبعیض هایی در جامعه به وجود میآید و گروه های اقلیت را تحت تأثیر قرار میدهد؛ اما آنچه که در حقوق خودنمایی میکند، اشاره به حمایت برابر و برخورداری یکسان از حقوق و آزادیها توسط اشخاص از یکسو و منع تبعیض و قائل شدن امتیازات ناروا برای اشخاص از سویی دیگر میباشد؛ آنچه که آن را میتوان در واقع دو روی یک سکه دانست (آرناردوتیر٣، اودی، ٢٠٠٣، ص ٦)، چرا که عموما پذیرفته شده که برابری و عدم تبعیض جلوه های اثباتی و سلبی یک اصل مشابه اند و به تعبیری، برابری از یک سو به معنای عدم تبعیض ، یعنی رفتار برابر در موقعیت های برابر و رفتار نابرابر صرفا درصورت وجود موقعیت های نابرابر است و از سویی دیگر، حمایت از اصل عدم تبعیض بین گروه ها، برابری را در پی دارد؛٤ بر همین اساس ، مادة ٧ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز 1inherent 2 conde 3 Arnardottir,oddny M 4Protocol No. 12 to the convention for the protection of Human Rights and fundamental freedoms, Explanatory Report, ETS No. 177, Para."