چکیده:
بررسی تاثیر شکل گیری پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در پیشگیری از جرم در نظام دادرسی نوجوانان، اشخاص حقوقی متعددی از قبیل پلیس، مقامات قضایی، مشاوران و مددکاران اجتماعی، وکلا و مشاوران حقوقی، خانواد ه، بهزیستی، کانون اصلاح و تربیت و ... نقش ایفا می کنند. در این میان پلیس بیشترین تماس را با کودکان و نوجوانان دارد. در این مقاله تلاش شده به منظور دستیابی به زوایای پنهان نقش پلیس در دادرسی کودکان و نوجوانان گام برداشته شود. به نوعی که تبیین نقش شکل گیری پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در پیشگیری از جرم به عنوان عالی ترین هدف مقاله مورد نظر می باشد. پلیس در برخورد با بزهکاری اطفال و نوجوانان دو وظیفه عمده پیشگیری و مقابله را بر عهده دارد. وجود یک طفل بزهکار تا حد بسیار زیادی موید بی توجهی جامعه نسبت به اوست و به این لحاظ توجه ویژه و مضاعف جامعه به خصوص دولت ها در پیشگیری از بزهکاری اطفال از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در اینکه جرم اطفال و نوجوانان متفاوت از اعمال مجرمانه بزرگسالان است و اقدامات و تمهیدات اساسی در این زمینه باید صورت بپذیرد تا برخورد مناسبی با پدیده بزهکاری اطفال و نوجوانان داشته باشیم، شکی وجود ندارد. نوع تحقیق توصیفی و تحلیلی است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد: رفتار پلیس ایران با کودکان و نوجوانان عمدتا از اصول و استاندارد بین المللی تبعیت نکرده و همچنین در رویکردهای قانونی و رویه عملی، پلیس فاقد یک سیاست جنایی افتراقی است و در مواجهه با کودکان و نوجوانان از سیاست جنایی بزرگسالان استفاده می کند؛ بنابراین لازم است پلیس با تدوین سیاست جنایی افتراقی و مبتنی بر مداخله حمایتی و نه قهرآمیز و کیفری، تلاش نماید تا با رعایت اصول و استانداردهای بین المللی و ملی مطرح در این مقاله، فرآیند مداخله در دادرسی کودکان و نوجوانان را ارتقاء بخشد.
خلاصه ماشینی:
"برای اجرای چنین برنامه ای بخش قابل ملاحظه ای از اندیشــه ، نیرو و توان نهادهای گوناگــون از جملــه قوه قضائیه ، پلیس و آموزش و پرورش باید بر موضوع دانش آموزان مقاطع مختلف (ابتدایی ، راهنمایی و دبیرســتان ) و ســپس آن دسته از نوجوانان و جوانان متمرکز شــود که به مدرسه نمی روند و دچار بزهکاری و جرم شــده اند و از طریق پیشــگیری اجتماعی رشد مدار جرائم را کاهش دهند، اما رفتار پلیس ایران با کودکان و نوجوانان عمدتا از اصول و اســتاندارد بین المللی تبعیت نکرده و همچنین در رویکردهای قانونی و رویه عملی ، پلیس فاقد یک سیاست جنایی افتراقی است و در مواجهه با کودکان و نوجوانان از سیاست جنایی بزرگســالان اســتفاده می کند؛ بنابراین لازم است پلیس با تدوین سیاســت جنایی افتراقی و مبتنی بر مداخله حمایتی و نه قهرآمیز و کیفری ، تلاش نماید تا با رعایت اصول و استانداردهای بین المللی و ملی را ارتقا بخشد؛ بنابراین ، همان طور که پیشــتر اشــاره شــد، یکی از دغدغه های دولت ها و کارشناسان اجتماعی ، حفظ سرمایه انسانی و به تبع آن پیشگیری از وقوع جرایم نوجوانان و جوانان است ؛ زیرا باید قبل از اینکه ناهنجاری و بزه در جامعه گسترش یابد، اقدامات اساسی به عمل آورد."