چکیده:
در میان مدلهای مختلفی که محققان برای اداره امور پیشنهاد کردهاند، رویکرد حکمرانی خوب است؛ این رویکرد از ویژگیهایی برخوردار است که آن را از دیگر رویکردها متمایز ساخته است. به همین سبب در چند دهه اخیر میزان مطالعات و توجه به آن به شکل فزایندهای توسعه پیدا کرده است. مطالعه حاضر بهمنظور بررسی و تحلیل مفهومی نقش مؤلفههای فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی رویکرد حکمرانی خوب بر بهبود امنیت اجتماعی انجام شده است. پرسش اصلی پژوهش حاضر این بوده که از میان مؤلفههای حکمرانی خوب که مرتبط با فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی هستند، کدامیک بیشترین نقش را در تقویت امنیت اجتماعی دارند؟ این پژوهش به روش تحلیل سلسلهمراتبی فازی (FAHP) اجرا شده است. اطلاعات پژوهش حاضر با استفاده از پرسشنامه محققساخته بر اساس مقایسههای زوجی از نمونهای متشکل از 13 کارشناس در حوزه مدیریت رسانه (بخش کیفی) و 66 نفر از کارشناسان علوم مدیریت و مدیریت رسانه (بخش کمی) در سال 1399 جمعآوری شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد، بیشترین تأثیر بر توسعه امنیت در ایران، متعلق به دسترسی به جریانهای اطلاعاتی است. پسازآن، ارتباطات دوجانبه بین مردم و دولت و شفافسازی تصمیمات قرار دارند.
Good governance is one of the various models that scholars have proposed for governance. Special features of this approach made it difference from others. So, it’s been considered and studied increasingly in recent decades. The present study was conducted to study and conceptually analyze the role of components of information and communication technologies good governance approach on improving social security. The main question of the present study is which of these components has the greatest role in strengthening social security? The research conducted by fuzzy hierarchical analysis (FAHP). Data were collected using a researcher-made questionnaire based on pairwise comparisons from a sample consisting of 13 experts in the field of media management (qualitative part) and 66 experts in management science and media management (quantitative part) in 1399. The results showed that information flows have the greatest impact on the development of security in Iran, followed by bilateral communication between people and government, and transparency of decisions.
خلاصه ماشینی:
٤. حاکميـت قانـون ٥: ايـن شـاخص بـا گزينه هايـي چـون هزينه هـاي تحميـل شـده بـه دولت هـا به واسـطه جـرم و جنايـت در جامعه ، کيفيـت اجـراي قراردادهاي خصوصـي و دولتـي ، ميـزان اعتمـاد مـردم به مسـئولان در حفـظ دارايي هـا و ميزان ثـروت آنهـا، ظرفيـت بخـش خصوصـي در اقامـه دعـوي عليـه حکومـت ، ميـزان اعتمادبخـش خصوصـي به نظام قضايي و سـرانجام کارايي نيروهـاي امنيتي در ايجاد امنيـت بـراي شـهروندان قابـل اندازه گيري اسـت .
به جرئت مي تـوان ادعـا کـرد کـه در آينـده ابعـاد جديـدي به ايـن مفهـوم اضافه خواهد شـد؛ امـا آنچـه اکنـون و در بحـث از حکمرانـي خوب مطرح اسـت ، اغلب در سـه بعد معنا و تعيـن مي يابد: ـ حکمرانـي خـوب به مثابـه ارتباطات دوجانبـه ، حمايتي و واجد تشريک مسـاعي بيـن دولـت ، جامعه مدني و بخـش خصوصي ؛ ـ حکمرانـي خـوب بـر اسـاس اصـول مشـارکت ، شفاف سـازي تصميمـات ، پاسـخگويي ، تسـاوي در برابـر قانـون ، پيش بيني پذيـري ، فعاليت هاي مردم سـالارانه ، آزادي هـاي مدنـي و دسترسـي بـه جريـان اطلاعـات ؛ ـ حکمرانـي خـوب بـه معنـاي مجموعـه اي از هنجارهـا و ارزش هـا.
در عصـر حاضـر حکمرانـي خـوب بـراي آنکـه بتوانـد بـا توجـه بـه شـاخص ها و مؤلفه هايـي کـه مطـرح مي کننـد، به درسـتي به اجـرا دربيايد و خـودش را به نمايش بگـذارد، از فناوري هـاي اطلاعاتـي و ارتباطـي اسـتفاده مي کند.