چکیده:
در مقابل در روشهای آبیاری جوی و پشته و قطرهای سطحی مقادیر این دو پارامتر به صورت معنیداری در خاک و اندام هوایی افزایش یافته است.در مجموع این تحقیق نشان میدهد در صورت استفاده از روش آبیاری قطرهای زیرسطحی که پساب در زیر خاک تزریق میشود،استفاده از پساب در آبیاری چمن به لحاظ آلودگی محیطی امکانپذیر است.
خلاصه ماشینی:
"همچنین نشان داده شده که با وجود آنکه مقدار کل کلیفرم و کلیفرم مدفوعی پساب بالاتر از حد آستانه مجاز است،کاربرد تیمارهای قطرهای زیرسطحی باعث شده است مقادیر این دو پارامتر در خاک سطحی و اندام هوایی چمن به شدت کاهش یابد.
نتایج این دو جدول نشان میدهد که در صورت استفاده از پساب فاضلاب در آبیاری فضای سبز شهری و با توجه به اینکه در این حالت احتمال تماس مستقیم عموم با خاک سطحی وجود دارد،استفاده از روشهای آبیاری سطحی و قطرهای سطحی میتواند احتمال افزایش شیوع آلودگیهای ناشی از پساب را افزایش دهد و در مقابل استفاده از روش آبیاری زیر سطحی نگرانیهای بهداشتی را میتواند به شدت کاهش دهد.
در مقابل کاربرد روش آبیاری قطرهای زیرسطحی باعث کاهش قابل توجه این دو مشخصه در خاک سطحی شده است،به طوری که مقدار کلیفرم مدفوعی در اندام هوایی چمن در دو تیمار مذکور صفر شده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) این مطلب با توجه به اینکه از پساب مذکور استاندارد لازم جهت کاربرد پارکها نداشته است بسیار حائز اهمیت است و نشان میدهد که کاربرد همزمان کمپوست و پساب فاضلاب مذکور در محوطه چمنکاریشده به شرط کاربرد روش آبیاری قطرهای زیرسطحی مشکلات بهداشتی برای عموم به وجود نمیآورد.
ثانیا تزریق تدریجی پساب در زیر سطح خاک از طریق آبیاری قطرهای زیرسطحی میتواند در کاهش آلودگی بیولوژیک خاک و اندام هوایی گیاه مؤثر باشد،به طوری که مقادیر دو مشخصه کل کلیفرم و کلیفرم مدفوعی با شاهد اختلاف معنی دار نداشته است."