نگاه ویژه: تکنولوژی در تئاتر مقالة

نگاه ویژه تکنولوژی در تئاتر هرچند که عده‌ای از طرفداران محیط زیست معتقدند علم و تکنولوژی به طبیعت و بشر لطمات جبران‌ناپذیری وارد کرده است،اما به عقیده«سرکارل پوپر»-برجسته‌ترین نظریه‌پرداز و فیلسوف قرن حاضر-این علم و تکنولوژی بوده است که«دریاچه میشیگان»و«دریاچه زوریخ»را از خطر نابودی نجات داده است. به عقیده پوپر:«ما از راه دشمنی با تکنیک و علوم،شرایط و وضعیت را فقط بد و بدتر خواهیم کرد. » استفاده از فناوری و دستاوردهای علمی در تئاتر آن‌قدر بدیهی است که دیگر مجالی برای این پرسش عوامانه و کلیشه‌ای نمانده:«تکنولوژی در تئاتر،آری یا نه؟» دست‌کم مطرح‌کردن این پرسش نشان از واپس‌گرایی و عقب‌ماندگی و نادیده‌گرفتن همه‌ی تلاش‌های انسان برای زندگی بهتر و نیز ارتباطی سازنده‌تر با خود و پیرامون خود است. با این حال-با توجه به اوضاع و احوال تئاتر در ایران-می‌توان این پرسش را به گونه‌ای دیگر مطرح کرد:استفاده از تصاویر،عکس و فیلم،مولتی مدیا و... در تئاتر براساس چه قاعده و معیاری باید باشد؟و یا نه،استفاده از تکنولوژی پیشرفته در تئاتر چه جاذبه و دافعه‌ای برای هنرمندان و مخاطبان تئاتر دارد؟آیا صرفا یک ذوق‌زدگی ساده و کپی ناشیانه از آثار متوسط خارجی است و یا توجیهی به مراتب فراتر از هیجانات ناشی از یک ذوق‌زدگی ساده‌انگارانه دارد؟!! در این شماره سعی شده با گردآوری نظرات مختلف از زوایای گوناگون در قالب گفت‌وگو،مقاله،نظرخواهی و... نیم‌نگاهی به مقوله‌ی«تکنولوژی در تئاتر»بیندازیم و مثل همیشه منتظر انتقادات و نظرات جامعه دانشگاهی، هنرمندان شهرستانی و پژوهشگران کاوشگر تئاتر هستیم. (به تصویر صفحه مراجعه شود)