خلاصة:
هدف این پژوهش تعیین تاثیر تمرین ویبریشن ٢(WBV) بر عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با مهارت دختران دانشجوی ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه تهران می باشد. با این هدف ٤٠ دانشجوی داوطلب (٢٠ ورزشکار و ٢٠ غیر ورزشکار)، با میانگین سنی ١/٥٣±٢١/٦٢ کیلوگرم ، قد ٥/٥٤±١٦٥/٣٣ سانتی متر، وزن ٥/٥٥±٥٩/٣٦ کیلوگرم و BMI ١/٤٢±٢١/٣٣ کیلوگرم بر متر مربع دانشگاه تهران به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. گروه ورزشکار و غیر ورزشکار هر کدام به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تجربی (١٠=n) و کنترل (١٠=n) تقسیم شدند. برنامه تمرین WBV شامل سه هفته (٣ جلسه در هفته ) بود که جلسات با ٥ وهله یک دقیقه ای (یک دقیقه تمرین WBV و یک دقیقه استراحت ) آغاز و تا ٨ وهله افزایش پیدا کرد. شدت این تمرین با فرکانس HZ٤٠ و دامنه mm ١٠ تنظیم گردید. به منظور بررسی تاثیر تمرین WBV , ٧ آزمون پرش سارجنت و مارگاریا – کالمن (برای سنجش توان بی هوازی )، سرعت ٤٠ یارد،٩×٤ متر و ٥٠٥(برای سنجش چابکی )، زمان عکس العمل پایین تنه و استروک ٣(برای سنجش تعادل ) در ابتدا و پس از سه هفته تمرین انجام شد. سپس داده های بدست آمده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی ANOVA، آزمون t همبسته و آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد سه هفته تمرین ویبریشن تاثیر معنی داری بر عوامل پرش عمودی (٠٠٣=P)، توان بی هوازی آزمون مارگاریا(٠٠٠٥=P) , سرعت عکس العمل (٠٠٣=P) در ورزشکاران و همچنین ارتفاع پرش (٠٠٠٩=P)، سرعت (٠٠٠٣=P) و تست چابکی ٥٠٥(٠٠١٦=P) در غیر ورزشکاران داشته است و در گروههای کنترل ورزشکار و غیر ورزشکار تغییر معنی داری در عوامل مورد مطالعه حاصل نشد.
This randomized controlled study was designed to investigate the
effects of vibration training on health and skill related fitness of
trained and untrained student girls. 40 volunteers (20 trained and 20
untrained, aged 19–24 yr) were randomized to either the vibration
group (n=10) and control group (n=10). WBV was performed on a
Nemes machine (40 Hz, 10 mm) with isometric squatting position
(knee angle in 110 °). The vibration-intervention consisted of a 3
weeks whole body vibration training 3 times a week. Seven
performance tests (Vertical jump, 4*9, 505, Margaria caleman ,
Reaction time and speed ) were performed initially and after 3
weeks. A total of 40 trained and untrained girls completed the study
properly. In the trained subjects, vibratory stimulation resulted in
significant improvement of Vertical jump (P = 0.03), power
(Margaria) (P = 0.005) , reaction time (P = 0.03) after 3 weeks of
training. In untrained subjects whole-body vibration induced
significant improvement in vertical jump (P = 0.009), speed (P =
0.003) and agility 505 (P = 0.016). On the other hand, the
vibration-intervention showed no effect on static balance of the
subjects. No significant changes were found for all the outcome
measures for both the control group (n= 10). Whole-body vibration
is a suitable training method to improve power in a young girl
athlete and non athlete if it is properly designed.
ملخص الجهاز:
نتایج پژوهش نشان داد سه هفته تمرین ویبریشن تأثیر معنی داری بر عوامل پرش عمودی (٠٠٣=P)، توان بی هوازی آزمون مارگاریا(٠٠٠٥=P) , سرعت عکس العمل (٠٠٣=P) در ورزشکاران و همچنین ارتفاع پرش (٠٠٠٩=P)، سرعت (٠٠٠٣=P) و تست چابکی ٥٠٥(٠٠١٦=P) در غیر ورزشکاران داشته است و در گروههای کنترل ورزشکار و غیر ورزشکار تغییر معنی داری در عوامل مورد مطالعه حاصل نشد.
1 Paradisis 2 Feland 3 Acute effect 4 Cochrane 5 Arm Counter Movement Vertical Jump 6 Fagnani سال هشتم ، جلد اول ،.
جدول شماره ١- پروتکل تمرینی آزمودنی ها گروه فرکانس (HZ) دامنه (mm) تمرین زمان ورزشکار و غیر ورزشکار تجربی 40 10 ایستادن روی صفحه با حالت اسکات ایزومتریک زاویه مفصل زانو ١١٠ درجه وهله ٥ × ٦٠ ثانیه تا وهله ٨× ٦٠ ثانیه روش آماری روش های آماری استفاده شده در این تحقیق شامل آمار توصـیفی بـرای محاسـبه شـاخص هـای مرکـزی و پراکندگی و آزمون کولموگراف – اسمیرنوف برای تعیین طبیعی بودن توزیع متغیرهای موجود در تحقیق بود.
بهار و تابستان ١٣٨٩ اطلاعات جدول ٣ نشان می دهد که یک دوره سه هفته ای تمرین ویبریشن باعث افزایش معنی دار در توان بی هوازی (٠٠٠٥=P) و سرعت عکس العمل (٠٠٣=P) ورزشکاران شده است .
Jacobs; Poster Presentation at the American College of Sports Medicine, June 2-5, 2004: "Acute Effects of Whole-Body Vibration on Lower Body Flexibility and Strength.
Acute whole body vibration training increases vertical jump and flexibility performance in elite female field hockey players.
de Ruiter CJ, Van Raak SM, Schilperoort JV, Hollander AP, de Haan A.