خلاصة:
زمینه: مطالعۀ عزت نفس یکی از فراوانترین روشهای مطالعۀ تفاوتهای فردی در روانشناسی است. در سالهای اخیر در نتیجۀ گسترش «مدل فرایند دوگانه[1]» که هم بر اهمیت فرایندهای خودکار وهم بر فرایندهای تأملی تأکید میکند، مطالعات روانشناسی شناختی توجه خود را معطوف معرفی دو نوع عزت نفس آشکار[2] و عزت نفس نا آشکار[3] نموده است. هدف: هدف از اجرای تحقیق حاضر بررسی ویژگیهای روانسنجی (پایایی و روایی) مقیاس ترجیح حروف الفبای نام برای سنجش عزت نفس ناآشکار و انطباق آن با حروف الفبای زبان فارسی بود. روش: تحقیق حاضر یک مطالعۀ توصیفی از نوع همبستگی بود که بر روی نمونهای 420 نفری (239 مرد و 181 زن) از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه با استفاده از نمونهگیری تصادفی طبقهای انجام شد. در مرحلۀ اول پایایی مقیاس آیپیتی به روش دو نیمه کردن و آلفای کرونباخ و باز آزمایی به فاصلۀ 14 روز بر روی 280 آزمودنی به دست آمد و در مرحلۀ دوم به منظور بررسی روایی مقیاس آیپیتی، همزمان با اجرای آن، مقیاسهای عزت نفس روزنبرگ، مقیاس عاطفۀ مثبت عاطفۀ منفی و مقیاس سلامت عمومی بر روی 140 آزمودنی اجرا شد. یافتهها: میزان همبستگی بین نمرات مقیاس آیپیتی به روش باز آزمایی 0/84 و ضرایب همسانی درونی آلفای کرونباخ و دو نیمه کردن به ترتیب، 0/87 و 0/89به دست آمد. همچنین همبستگی معنادار آیپیتی با مقیاسهای سلامت عمومی (0/56)، عواطف مثبت (0/44)، عزت نفس روزنبرگ (0/30) و عواطف منفی (0/36-) نشاندهندۀ روایی همگرا و واگرای بالای مقیاس بود. نتیجهگیری: به طور کلی نتایج پژوهش نشان داد که روایی و پایایی مقیاس آیپیتی از شایستگی و کفایت لازم برای سنجش عزت نفس نا آشکار در جامعۀ ایرانی کردستان برخوردار است. با توجه به مناسب بودن شاخصهای روانسنجی این مقیاس میتوان گفت که این ابزار یک مقیاس مفید و مناسب برای ارزیابی عزت نفس نا آشکار در جوامع غیر بالینی است. همچنین تشابه نتایج گزارششده در پژوهش حاضر با پژوهشهای حاصل از زبانهای خارجی حاکی از مناسب بودن برگردان زبان این مقیاس به فارسی است.
One of the most common researches of individual differences in psychology، is self- esteem. In recent years، as a result of "dual process model" that emphasizes the importance of reflective processes and automated processes، cognitive psychology studies focused on the two types of self-esteem: explicit self-esteem (ESE) and Implicit Self-Esteem (ISE).
Objectives: The purpose of the present study was evaluation the psychometric properties (reliability and validity) properties of Name Initial Preferences Task (IPT) in Iranian society and its adaptation with the Persian language alphabet.
Methodes: A descriptive correlational research was carried out on 420 subjects (239 male، 181 female) university undergraduates with stratified random sampling.
Results: In study 1، the reliability of IPT with using Cronbach's alpha and split-half and test-retest within 14 days of the 280 samples obtained. in study 2، to determine the validity of IPT، along with IPT، The scales of RSES، PANAS، and GHQ was conducted on 140 subjects. Correlation between IPT in test-retest 84/0 and alpha coefficient and split-half، respectively، 87/0 and 89/0. Also IPT scores significantly correlated with GHQ (56/0)، PA (44/0)، RSES (30/0) and NA (36/0-) indicate convergent and divergent validity of the scale.
Counclusion: The overall results showed that the reliability and validity of IPT is Competente for Implicit self-esteem in the Iranian society. The suitability of psychometric characteristics of this scale، it can be useful measure for evaluating the Implicit self- esteem of iranian in non-clinical populations. Similarity of this results with researches of foreign languages suggests that the suitability of the Persian language in the scale.
ملخص الجهاز:
نتیجه گیری: به طور کلی نتایج پژوهش نشان داد که روایی و پایایی مقیاس آیپیتی از شایستگی و کفایت لازم برای سنجش عزت نفس نا آشکار در جامعۀ ایرانی کردستان برخوردار است .
در همین راستا یکی از ابزارهای مهمی که در بسیاری از پژوهش های خارجی برای سنجش عزت نفس ناآشکار توسط محققان مختلف مورد استفاده قرار گرفته است مقیاس ترجیح حروف الفبای نام (آیپیتی ٢) است (استیگر، پریس و وراسک ٣، ٢٠١٢)؛ بنابراین بررسی ویژگیهای روان سنجی این مقیاس می تواند برای بسیاری از محققان و روان شناسان و مشاوران در سنجش عزت نفس ناآشکار به صورت دقیق و با حداقل خطا و متناسب با زبان فارسی و فرهنگ کشورمان مفید واقع شود.
Baumeister, Campbell, Krueger, Vohs 2.
Gebauer, Riketta, Broemer, Maio 3.
Koole, Govorun, Cheng, Gallucci 2.
بررسی و انتخاب مقیاس آیپیتی در مطالعۀ حاضر به این سبب بود که چنین ابزاری در جامعۀ ایرانی تاکنون برای سنجش عزت نفس مورد استفاده قرار نگرفته است و اجرای آن در این مطالعه برای اولین بار در ایران است که با حروف الفبای زبان فارسی انطباق داده شده است .
یافته های پژوهش حاضر نشان داد که مقیاس آیپیتی لااقل از لحاظ ویژگیهای مقدماتی روان سنجی و انطباق پذیری آن با حروف الفبای زبان فارسی در جامعۀ ایرانی از شایستگی و کفایت لازم برای سنجش مفهوم عزت نفس نا آشکار بر اساس مبانی نظری شناخت اجتماعی برخوردار است .
یافته های این بخش از پژوهش نشان میدهد که مقیاس آیپیتی را میتوان به عنوان ابزاری پایا که در اندازه گیری عزت نفس نا آشکار از دقت لازم برخوردار است ، میتوان حداقل در بخشی از جامعۀ ایرانی به کار بست .
Implicit social cognition: Attitudes, self-esteem, and stereotypes.