خلاصة:
پولشویی در حقوق کیفری به عنوان یکی از جرایم نوین در حال یافتن جایگاه خویش است، عبارت است از فعل و انفعالاتی که توسط مرتکبان جرایم و افراد مرتبط انجام میگیرد تا درآمدهای نامشروع ناشی از جرم را به صورت درآمدهایی مشروع و پاک درآورد. از آن جا که این پدیده نابهنجار نه تنها در کشورهای در حال توسعه بلکه در کشورهای توسعه یافته نیز رواج دارد، لذا پیشگیری و مبارزه با این جرم گسترده همکاری های ملی و بین المللی را می طلبد و امروزه این مساله به یک الزام بینالمللی تبدیل شده است. از این رو اسناد بین المللی و منطقه ای متعددی در خصوص پیشگیری و مبارزه با جرم پولشویی به تصویب رسیده است که یکی از مهم ترین آنها، کنوانسیون ملل متحد برای مبارزه با فساد ( مریدا ) میباشد. در سطح ملی نیز هر یک از کشورها قوانینی را به منظور مبارزه با جرم پولشویی تدوین کرده اند. در نظام حقوقی ایران نیز همپا با تحولات بین المللی و پیشرفت تکنولوژی به منظور برقراری نظم و امنیت در خصوص مبارزه با پولشویی اقدام هایی صورت گرفته است، اما نمود بارز مبارزه با پولشویی در ایران، قانون مبارزه با پولشویی مصوب سال 1386 مجلس شورای اسلامی است که به تایید شورای نگهبان رسیده و هم اکنون به عرصه اجرا درامده است. این مقاله به بررسی تطبیقی هر یک از راهکارهای پیشگیری از جرم پولشویی درکنوانسیون مریدا و قانون مبارزه با پولشویی پرداخته است تا روشن شود که آیا قانون مبارزه با پولشویی در خصوص موضوع مذکور توانسته است مطابق با انتظارات کنوانسیون گام بردارد؟ نقاط قوت، نقاط ضعف، خلاءها و اشکالات قانون در این خصوص کدام است؟ بدیهی است که بسیاری از مواد قانونی مورد مقایسه کاملا و عینا با مواد کنوانسیون انطباق ندارد اما سعی بر این است تا حتی المقدور مواد قانونی مشابه آورده شود.
Money-Laundering as a new crime in the Iranian criminal law includes activities
for representing illegal gains as legal. It is prominent both in developed and
developing countries and have to be prevented through the national and international
collaborations. Today it is an international obligation to fight against Money-Laundering.
Therefore, there are some international and local documents e.g. The United Nations
Convention against Corruption (Merida). Iranian law like many countries and according
to the technological progress has some measurements against money-laundering
specially 2007 Money-Laundering Act.
This article examines the mechanisms of Money laundering prevention in 2007 Act in comparison
with UNCAC. The question is: does the Money-Laundering Act satisfy UNCAC demands? What
are the positive, negative or problematic aspects?