خلاصة:
هدف پژوهش ، مفهوم یابی تعارض و بررسی سطوح و شیوه های مدیریت تعارض در آثار مدیریتی مبتنی بر دیدگاه اسلام میباشد. برای دستیابی به این هدف ، از روش تحلیل محتوا استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را ١٩ کتاب و مقاله تشکیل دادند که پژوهشگران مسلمان پس از انقلاب اسلامی ایران درباره ی مدیریت ، روابط انسانی و رفتار سازمانی، طبق دیدگاه اسلام ، در داخل و خارج از کشور نوشته اند، و در دسترس پژوهشگر قرار داشتند. طبق یافته های حاصل از این پژوهش ، در آثار مدیریتی مبتنی بر دیدگاه اسلام ، دامنه تعارض ، در برگیرنده طیف وسیعی از مفاهیم شامل سه مقوله تعارض در پندار، تعارض در گفتار و تعارض در کردار میباشد. همچنین ، سطوح تعارض را با توجه به افراد درگیر میتوان در چهار سطح میان فردی، درون گروهی، میان گروهی و میان فرهنگی تقسیم کرد. مدیریت تعارض نیز در این آثار شامل سه شیوه کلی پیش گیری از تعارض ، حل و درمان تعارض و استقبال از تعارض سازنده میباشد.
ملخص الجهاز:
"جدول (٧): تعارض های سازنده و غیر سازنده ، مفاهیم تعارض و شیوه های مدیریت تعارض تعارض سازنده (شیوه مدیریتی: استقبال از تعارض ) تعارض غیرسازنده (شیوه مدیریتی: پیش گیری، حل و درمان ) تعارض در پندار تفاوت در افکار اختلاف نظر نفاق تنش و احساسات شدید تعارگفض تاردر نداشتن توافق انتقاد تضارب آرا مجادله احسن مجادله غیر احسن خصومت به حق خصومت به ناحق تعارض در کردار رقابت سالم رقابت ناسالم کارشکنی فتنه مقابله ستیز و برخورد به منظور دفاع از حق ستیز و برخورد شدید نزاع و کشمکش جنگ و قتال (با در نظرگرفتن شرایط اسلام ) جنگ و قتال (بدون در نظرگرفتن شرایط اسلام ) بنابراین ، شیوه های مدیریت تعارض در آثار مدیریتی مبتنی بر دیدگاه مکتب اسلام ، که در آنها به مسلمانان توصیه شده است تعارض های مطلوب و سازنده را ایجاد کنند و یا در صورت داشتن شرایط ، مجاز به استفاده از تعارض های مطلوب و سازنده هستند، عبارتند از: امر به معروف ، نهی از منکر، نصیحت ، تضارب آرا، ایجاد زمینه اختلاف برای تصمیم گیری مشارکتی، مجادله احسن ، خصومت به حق ، رقابت سالم (سازنده )، جنگ و قتال با کافران هنگامی که توسط آنها مورد تعرض قرار گرفتند و به قصد دفاع (با نیت رضای خدا و تقرب به او)."