خلاصة:
امامت برمردم ،ازوظایف امام است واین امری حیاتی است که باید کندوکاو کرد و به شبهات پیرامون آن پاسخ داد. نظر به اهمیت موضوع امامت که از سوی امام رضاع با استناد به آیات وحی طرح گردیده رویکرد قرآنی امام رضاع در تبیین این موضوع مهم راهگشا است . روایات تفسیری امام ، ممکن است از باب تطبیق ، تاویل ، اشاره به باطن آیه و یا به مصداق اتم و اکمل آیه باشند که شناسایی نوع آن کمک شایانی به فهم دقیق آیه می کند. بنا بر این در این پژوهش برخی از روایات تفسیری امام رضا که در موضوع امامت نقل شده در کنار معناشناسی واژه های اصلی روایت بررسی شده و در نتیجه هماهنگی سخن امام و کلام وحی در تبیین بحث امامت به اثبات رسیده است .
ملخص الجهاز:
۷ با مراجعه به ميدان معانيي قرآن روشن مي شود که امام مع وصم در شناسايي مصاديق آيه با تکه ي بر علم خود از آموزه هاي قرآني سخن گتفه اند که ما براي اثبات آن به برخي ديگر از آيات اشاره مي ک م ين .
دربارٔە اين که مق وصد از سابقون چه ک اسني اند روايات مت دعدي وجود دارد که هر کدام به مصداق هاي آن اشاره کرده اند؛ از جمه ل به چهار نفر هابيل و مؤمن آل فرعون و حبب ي نجار، که هر کدام در امت خود پي اگش م بودند، و امير مؤمنان، علي بن ابي طالب ع ، به عنوان نخ ن يتس مرد مس امل ن، ت ريسف شده است .
َ َ َ َ بنا بر اين ، با در نظر گرفتن آيۀ تط ريه که طهارت را به اهل بيت پيامبر نست ب داده است و آيۀ مورد بحث که رفع بيوت به دليل انجام ذکر خداوند در آن قدر و منزلت يافته است ، تناه گزۀني م دصاق مناسب آيه ، خانه هاي اهل بيت پايمبر و ائمۀ مع وصم ع است که در کلام امام رضاع نيز بدان اشاره شده است .
۱ در اين ت ريسف اهل ذکر به معاني اهل کاتب معرفي شده اند که دلالت بر معاني ظاهري آيه با توجه به آيات پ ي نيس و پ ي نيشي است ، اما کلام امام رضاع اشاره به بارزت ن ير م دصاق آن دارد و اين بدين مانع است که آيات قابلت ي جري و ت ق يبط بر ديگر موارد را دارند.
(
, 
, 
)
