خلاصة:
در تاریخ اندیشه اقتصادی، مسائل مربوط به نرخ بهره، از جمله بحث انگیزترین مسائل اقتصادی بوده است. اقتصاددانان در این زمینه، دیدگاههای متفاوتی ارائه کردهاند؛ در این میان، بررسی تعامل نرخ بهره و رشد اقتصادی از جایگاه ویژهای برخوردار است. فرضیه مقاله این است که بین نرخ ترجیج زمانی و نرخ رشد اقتصادی و به تبع، بین نرخ بهره پولی و نرخ رشد رابطه منفی وجود دارد. برای آزمون این فرضیه، ابتدا مدلی ریاضی جهت سنجش رابطه این دو متغیر ارائه شده است. در ادامه، رابطه نرخ بهره پولی و نرخ رشد در اقتصاد ایران، طی دوره زمانی 1386ـ1351، با استفاده از نرمافزار لیزرل بررسی شده است. در این بررسی، نرخ سود تسهیلات بهعنوان جایگزین نرخ بهره پولی بین سالهای 1368ـ1362 در نظر گرفته شده است. یافتههای تحقیق ضمن تأیید فرضیه تحقیق، نشان میدهد که نرخ ترجیح زمانی و به تبع، نرخ بهره پولی طی دوره مورد بررسی تأثیری منفی بر رشد اقتصادی داشته است.
In the history of economic thought، the issues related to the rate of interest، have been among the most disputable economic issues. The economists have offered different views in this field، meanwhile، the investigation of the interaction between the rate of interest and economic growth is of a special position. The paper's hypothesis is that، there is a negative relationship between the rate of time preference and the rate of economic growth and consequently between interest rate and growth rate. To test this theory، first we offer a mathematical model for evaluating the relationship between these two variables. To continue، we investigate the relationship between the interest and growth rates in Iran's economy during 1351-1386 using Lisrel (linear structural relations) software. In this survey، facilities rate of profit has been considered as a substitute of interest rate between 1362-1368 years. Meanwhile confirming the research’s theory، the findings of the research show that، the rate of time preference and consequently، the rare of interest، during the investigated period has a negative effect on the economic growth.
ملخص الجهاز:
"که در آن، با فرض اینکه و رجحان زمانی برابر صفر، مسئله حداکثرسازی بهصورت زیر نوشته میشود: تابع هامیلتونی مربوط عبارت است از: از حل این مسئلة بهینهیابی بهدست میآید: با توجه به نتیجه بهدست آمده، احتمال موفقیت تحقیقات و سرمایة انسانی اثر مثبت و کشش جایگزینی مصرف، بین دو نقطه از زمان (نرخ هموار کننده مصرف)، اثر منفی بر رشد اقتصادی دارد.
ویژگی مدلهای برآورد شده جدول (1): نتایج تخمین سیستم معادلات ساختاریبرای تعیین متغیرهای تأثیرگذار و تأثیرپذیر از نرخ ترجیح زمانی در اقتصاد ایران (1386-1351) شماره مدل متغیرهای تأثیرگذار مدل اول مدل دوم مدلسوم درآمد سرانه (x1) تورم ((x2 نسبت فارغالتحصیلان دانشگاهی به جمعیت (x3) نسبت هزینههای بخش خصوصی به درآمد (x4) بیکاری (x5) ………… امید به زندگی هنگام تولد (x6) ………………… ………… متغیرهای تأثیرپذیر ×××××××××××× ××××××××× ×××××××× تولید ناخالص داخلی رشد اقتصادی مصرف کل سرمایهگذاری بخش خصوصی اعداد داخل پرانتز مقدار آماره t را نشان میدهند.
با توجه به رابطه منفی، که نرخ ترجیح زمانی با رشد اقتصادی دارد، مدل به کار گرفته شده در بحث قبل، که حاکی از رابطه منفی بین این دو متغیر بود، در اقتصاد ایران نیز مورد تأیید قرار میگیرد.
Baba, & et al, 2005, "Japan’s Deflation, Problems in the Financial System and Monetary Policy", Monetary and Economic Studies, Vol. 23, No. 1, Bank of Japan, P."