خلاصة:
ارزشیابی عملکرد اعضای هیئت علمی با استفاده از منابع مختلف اطلاعاتی با هدف بهبود کیفیت دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی بهتازگی مورد توجه قرارگرفته است. رایجترین شکل ارزیابی درونی، بهرهگیری از دیدگاه دانشجویان برای ارزشیابی از عملکرد استادان است. گرچه ارزیابی کیفیت دانشگاه بر اساس عملکرد اعضای هیئت علمی با تمرکز بر تدریس و یادگیری کلاسی با مطالعه دیدگاه دانشجویان انجام میگیرد، اما دیدگاه استادان و مدیران آموزشی نیز میتواند دادههای جامعتری در اختیار برنامهریزان آموزش عالی قرار دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی دیدگاههای استادان درباره مؤلفههای ارزیابی عملکرد آموزشی خود با هدف بهبود کیفیت دانشگاهی است. رویکرد پژوهش از نوع کیفی و راهبرد آن مبتنی بر شیوه نظریه دادهبنیاد است. نمونهگیری از نوع نظری بود و قاعده اشباع نظری، معیار اتمام نمونهگیری قرار گرفت. تعداد 16 نفر از استادان گروههای آموزشی دانشگاه کردستان در این پژوهش شرکت کردند. بر اساس یافتهها میتوان راهبردهای ارزشیابی عملکرد آموزشی اعضای هیئت علمی را در سه دسته راهبرد کلی جامعیت و واقعنگری؛ اجرایی و پشتیبانی؛ و بهسازی و رشد حرفهای برشمرد.
ملخص الجهاز:
گرچه ارزیابی کیفیت دانشگاه بر اساس عملکرد اعضای هیئت علمی با تمرکز بر تدریس و یادگیری کلاسی با مطالعه دیدگاه دانشجویان انجام میگیرد، اما دیدگاه استادان و مدیران آموزشی نیز می تواند داده های جامع تری در اختیار برنامه ریزان آموزش عالی قرار دهد.
با توجه به اینکه ارزشیابی دانشجویان از اثربخشی تدریس اعضای هیئت علمی، هسته اصلی بیشتر فعالیت های تضمین کیفیت در مؤسسات آموزش عالی است ، نتایج چنین ارزشیابیهایی برای دستیابی به سه هدف عمده استفاده میشود: ١.
این مؤلفه های اصلی در ارزشیابی عملکرد آموزشی استادان شامل : ١) ارزشیابی دقیق و همه جانبه ؛ ٢) بازنگری در مقیاس و وزن معیارهای ارزیابی؛ ٣) درنظرگرفتن زمینه ها و شرایط محیطی در ارزیابی؛ ٤) آگاه سازی، حفظ هویت و جلب اعتماد ارزیابی کننده ؛ ٥) سنجش و نظارت مستمر بر عملکرد استادان ؛ ٦) آموزش و ارتقای مهارت ها و فنون کاربردی استادان ؛ ٧) تقویت وجدان کاری و انتقادپذیری در استادان ؛ ٨) ایجاد سازوکارهای اصلاح عملکرد در استادان ؛ و ٩) توسعه اخلاق حرفه ای بین همکاران هستند.
این راهبردها بر اساس نتایج تحلیل داده های کیفی مصاحبه ها در نه طبقه جداگانه شامل : ١) ارزشیابی دقیق و همه جانبه ؛ ٢) بازنگری در مقیاس و وزن معیارهای ارزیابی؛ ٣) درنظرگرفتن زمینه ها و شرایط محیطی در ارزیابی؛ ٤) آگاه سازی، حفظ هویت و جلب اعتماد ارزیابی کننده ؛ ٥) سنجش و نظارت مستمر بر عملکرد استادان ؛ ٦) آموزش و ارتقای مهارت ها و فنون کاربردی استادان ؛ ٧) تقویت وجدان کاری و انتقادپذیری در استادان ؛ ٨) ایجاد سازوکارهای اصلاح عملکرد در استادان و ٩) توسعه اخلاق حرفه ای بین همکاران ، موردمطالعه و کاوش بیشتر قرار داد.