خلاصة:
تولید پروتئین ها ی نوترکیب یکی از مهمترین دستاوردهای زیست فناوری در قرن بیستم است. استفاده از قدرت طبیعی سلول ها ی میزبان پروکاریوتی و یوکاریوتی در بیان پروتئین ها ی نوترکیب باعث توسعه صنایع چند میلیارد دلاری شده است. پروتئین ها ی نوترکیب اهمیت بسیار زیادی برای کاربرد ها ی پژشکی پیدا کرداند. اکثر پروتئین ها ی نوترکیب دارویی در سلول ها ی پستاندارن تولید می شوند، با این حال باکتری اشریشیاکلای میزبانی است که بیشترین استفاده را برای تولید پروتئین ها ی نوترکیب داشته است. در طی سالیان سامانه ها ی بیانی مختلفی از مخمرها برای تولید پروتئین ها ی نوترکیب با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته اند. ادغام ویژگی ها ی خوب مخمرها با پیشرفت ها ی مهم در زیست شناسی سامانه ها و زیست شناسی ترکیبی و فناوری ریز آرایه، جایگاهرخوبی را برای مخمرها در بین سامانه ها ی بیانی ایجاد کرده است. یک نیاز دائمی برای بهتر کردن سامانه ها ی بیان موجود و همچنین توسعه سامانه ها ی بیانی جدید برای رویارویی با تقاضای پروتئین ها ی دارویی وجود دارد. سامانه بدون سلول برای سنتز پروتئین ها ی نوترکیب نیز مطرح شده و مزایای زیادی نسبت به تولید پروتئین در سامانه ها ی سلولی دارد. رشد سریع و در حال توسعه بازار داروهای نوترکیب و آنزیم ها ی صنعتی نیاز به توسعه و بهینه سازی سویه ها ی صنعتی و فرآیند ها ی زیستی را دو چندان برابر کرده است. استفاده از زیست شناسی سامانه ها و به کار گیری اصول مهندسی برای بهینه سازی و توسعه سامانه ها ی زیستی راهبرد ها ی موثری هستند که استفاده از آن ها در توسعه فرایند ها ی تولید پروتئین ها ی نوترکیب به سرعت در حال افزایش است