خلاصة:
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر قرارگیری در موقعیت شکست هنگام یادگیری مهارت حرکتی تیراندازی و تعیین آثار آن بر عملکرد و یادگیری حرکتی بود. از میان دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه ارومیه 63 نفر به عنوان آزمودنیهای تحقیق انتخاب و در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل به صورت بلوکبندی تصادفی جایگزین شدند. هنگام آموزش مهارت تیراندازی با تفنگ بادی به مدت سه روز، متغیرهای تحقیق شامل القای حالت موفقیت و شکست به دو گروه آزمایشی از طریق باز خورد افزوده کلامی و با تأکید بر نقش انگیزشی آن بر آزمودنیها اعمال میشدند. گروه کنترل هیچگونه بازخوردی از نتایج عملکرد خود دریافت نکرد. در پایان هر جلسه تمرین، آزمون عملکرد تیراندازی از آزمودنیها گرفته شد و نتایج به عنوان عملکرد ثبت شدند. در پایان روز سوم، گروههای موفقیت و شکست، پرسشنامه اسنادی سببی را تکمیل کردند و علت اصلی عملکرد خود را بیان داشتند، همچنین ابعاد سهگانه سببی آن یعنی عمومیت، پایداری و مکان کنترل را مشخص کردند. به فاصله 48 ساعت دوره بیتمرینی، همه آزمودنیها در آزمون یاد داری و همچنین آزمون انتقال مهارت حرکتی شرکت کردند. که شامل تیراندازی با تپانچه به جای تفنگ بادی بود. نتایج آزمون یاد داری و انتقال نیز ثبت شدند. اطلاعات جمعآوری شده با استفاده از تحلیل واریانس یک متغیری، آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، آزمون t و همبستگی و با اطمینان آماری 95 درصد بررسی شدند. نتایج نشان دادند، القاهای حالتهای شکست و موفقیت در طول دوره اکتساب و از طریق باز خورده افزوده کلامی توانست سطح عملکرد و یاد داری را دچار تغییرات قابل توجه و معنادار کند و شیوه های اسنادی گروه شکست و موفقیت نشانگر وقوع درماندگی آموخته شده بر اثر تجربههای ناکامی در عملکردهای قبلی مهارت حرکتی بود.
ملخص الجهاز:
"نتایج نشان دادند،القاهای حالتهای شکست و موفقیت در طول دورهء اکتساب و از طریق بازخوردهء افزودهء کلامی میتوانست سطح عملکرد و یادداری را دچار تغییرات قابل توجه و معنادار کند و شیوههای اسنادی گروه شکست و موفقیت نشانگر وقوع درماندگی آموخته شده بر اثر تجربههای ناکامی در عملکردهای قبلی مهارت حرکتی بود.
پژوهش حاضر در صدد بوده است تا نظریهء سلیگمن را در جریان یادگیری مهارت حرکتی تیراندازی،تغییرات سبکهای اسنادی افراد با توجه به نتایج عملکرد موفقیتآمیز و ناکامی القا شده از طریق بازخورد افزوده کلامی آزمایش کند.
محققان امیدوار بودهاند،با اجرای این تحقیق بتوانند به سؤالات زیر پاسخ دهند: آیا القای حالت موفقیت یا شکست،میتواند موجب تغییرات قابل توجهی در سطح عملکرد فرد در دورهء اکتساب مهارت شود؟ آیا میزان یادداری مهارت آموخته شده،تحت تأثیر عاملهای روانی،از قبیل ادارک شکست و موفقیت در عملکرد دورهء تمرینی قرار میگیرد؟ آیا اسنادهای فرد برای دلایل عملکرد وی،با نوع نتایج اعلام شده از سوی مربی ارتباط معناداری دارد؟روششناسی تحقیق روش تحقیق از نوع نیمه تجربی بود که شامل دو گروه آزمایش،یک گروه کنترل با اندازهگیریهای مکرر،پیش آزمون و پس آزمون میشد.
به نظر محققان سابقهء قبلی در شکست و موفقیت مهارت موردنظر،در تعیین انتظارات عملکرد جاری مؤثر است و برخورد با ناکامی در فعالیتهای رقابتی،ممکن است موجب شود فرد شرکت در رقابت را به عنوان تهدیدی برای خود فرض کند،زیرا انتظار کمی برای کسب موفقیت دارد(14)."