خلاصة:
از جمله موضوعات مهمی که ابن عربی بر اساس مبانی عرفانی خود درصدد تبیین آن برآمده، رابطه وحدت و کثرت یا نحوه نشئت کثیر از واحد است. او در راستای پرداختن به مراتب عالم و برشمردن جایگاه حضرات و درجات هستی، به ارائه مبحث اسماء و صفات حق پرداخته و با تبیین صدور اسماء از ذات و روابط حاکم بر آنها، تحت دو عنوان «تناکح» و «تقابل» اسماء، سعی در توضیح چگونگی صدور اسماء کثیر و خلقت موجودات از ذات واحد بسیط نمود. با توجه به عمق و دامنه بحث، در نوشتار حاضر، بشیوه توصیفی و به اجمال، به مبحث تناکح اسماء در نظام فکری ابن عربی ذیل عناوین فرعی معنا و تکثر اسماء، تناکح اسماء، اقسام تناکح و در نهایت، جمعبندی این مبحث خواهیم پرداخت. امید است این نوشتار بتواند شاکله یی کلی از موضوع مورد بحث بدست دهد.
One of the important subjects which Ibn Arabi has tried to explain based on his own gnostic principles is the relationship between unity and plurality or the mode of the emanation of the plural from the one. While dealing with the levels of the world and referring to the place of presences and the degrees of being، he discusses the names and attributes of the Truth. Then، through explaining the emanation of names from essence and the relationships among them، he tries to explain the quality of the emanation of multiple names and the creation of existence from the simple essence of the one under the two titles of “community” and “opposition”. Given the depth and range of the discussion، the present paper shortly examines the problem of the community of names in Ibn Arabi’s philosophy following a descriptive method and under the subcategories of the meaning and plurality of names، community of names، and types of community and finally ends with a conclusion section. It is hoped that this endeavor can cast a light on the discussed issue.
(
, 
, 
)
