خلاصة:
تشکیل شورای اجتماعی محلات از موثرترین عوامل مداخله شهروندان در مدیریت شهری مشهد می باشد. بدیهی است که فرصت مشارکت باید برای زنان و مردان به صورت یکسان و عادلانه فراهم شود، اما نابرابر بودن تعداد مردان عضو شورا در مقابل زنان، حاکی از عدم استفاده لازم از زنان می باشد که مهم ترین دلیل آن می تواند بی اعتمادی شهرداری به عملکرد و توانمندی بانوان باشد. لذا در این پژوهش، دو شاخص سرمایه اجتماعی شامل اعتماد اعضای شورا به سایر اعضاء، اعتماد اعضاء به اثربخشی شورا و هم چنین دو شاخص تمایل به مشارکت اعضای شورا و احساس تعلق به محله در بین اعضای 12 شورای اجتماعی منطقه 9 مشهد مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات از روش های اسنادی و ابزار پرسش نامه استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه اعضای شوراهای اجتماعی محلات منطقه 9 شهرداری مشهد بوده و نمونه آماری این تحقیق نیز شامل تمامی اعضای شوراهای اجتماعی محلات فوق می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و تولید اطلاعات مورد نیاز از آماره های توصیفی و دستور فراوانی و برای مقایسه میانگین ها از آزمون من- ویتنی استفاده شده است. با تحلیل داده ها تفاوت معناداری در نگرش زنان و مردان به شاخص های منتخب دیده نشد. لذا با توجه به نتایج این تحقیق، چنین برداشت می شود که عدم اعتماد کافی به بانوان برای عضویت در شوراهای اجتماعی محلات، توجیه قابل قبولی ندارد و بدیهی است که به علت حضور بیشتر بانوان در محله و شناخت بیشتر در کمبودهای محله توسط آنان، حضور بانوان نتایج مثبتی برای کارایی شورا به همراه خواهد داشت.
Establishment of social council of localities is one of the most effective factors of citizens’ intervention in Mashhad’s urban management. Obviously a fair and equal opportunity of participation should be provided for women and men، but unequal number of men versus women councilors signifies insufficient use of women، that the most important reason for it can be mayoralty’s distrust on women’s operation and capabilities. In this study، two indices of social capital، including councilors’ trust in each other and their trust in the effectiveness of the council، and also two indices of councilors’ tendency to participation and a sense of belonging to the locality was studied among members of 12 Social Councils of Mashhad’s district 9 . The research method is descriptive and documents and questionnaires were used for data collection. The population of study consists of all members of social councils of localities of Mashhad’s district 9. Statistical sample of the survey includes all the members of social councils of localities of aforementioned district. To analyze and produce information needed descriptive statistics and frequency command، and to compare means Mann-Whitney test was used. Data analysis revealed no significant difference in men and women attitudes toward selected indices. Thus، according to the survey results lack of sufficient trust in membership of women in social councils of localities has no acceptable justification and it is obvious that since women are more present in the locality and more aware of locality’ shortages than men، their membership in councils will bring about positive results for the efficiency of the Councils.
ملخص الجهاز:
لذا در این پژوهش ، تفاوت نظرات اعضای شوراهای اجتماعی محلات دوازده گانه منطقه ٩ شهرداری مشهد برحسب جنسیت ، در مورد شاخص های احساس تعلق به محله ، اعتماد به سایر اعضای شورا، اعتماد به اثربخشی شورا، تمایل به مشارکت در امور محله مورد بررسی قرا گرفته تا تفاوت نظرات اعضاء با توجه به جنسیت آن ها مورد تبیین قرار گیرد.
در گویه دوم در مورد "اطمینان اعضای شورای اجتماعی محلات نسبت به توانمندی این شورا در واگذاری مدیریت امور محله به شهروندان " سؤال شده است که میانگین وزنی کل برابر با ٣/١ بوده و همین شاخص برای زنان و مردان نیز به ترتیب ٣/٢ و ٣/١ می باشد که تفاوت چندانی نشان نمی دهد.
(رجوع شود به تصویر صفحه) نتایج آزمون من - ویتنی برای متغیر اعتماد اعضای شوراهای اجتماعی محلات به کارایی شورا به تفکیک دو گروه زنان و مردان نیز نشان می دهد که با توجه به بالاتر بودن میزان sig در همه ی سؤالات از ٠/٠٥، تفاوتی در نگرش و متعاقبا پاسخ های این دو گروه نسبت به شاخص های این متغیر وجود ندارد.
(رجوع شود به تصویر صفحه) نتایج آزمون من - ویتنی برای شاخص های متغیر تمایل به مشارکت زنان و مردان عضو شورای اجتماعی محلات نیز نشان می دهد که تفاوت معناداری در میان نظرات این دو گروه در مورد شاخص های این متغیر وجود ندارد.