خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه درسی مبتنی بر درمان شناختی-رفتاری بر افزایش خودکارآمدی و تابآوری در بیماران تحت درمان متادون صورت گرفته است.روش: به این منظور، 60 نفر از بیماران تحت درمان متادون که در دو مرکز ترک اعتیاد خصوصی شهرستان زیرکوه و مرکز گذری کاهش آسیب توکل زیرکوه پرونده داشتند با استفاده از نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایشی (30 نفر) و کنترل (30نفره) بررسی شدند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت درمان شناختی-رفتاری به سبک کارول قرار گرفتند و گروه کنترل فقط داروی متادون دریافتکردند. پرسشنامه های خودکارآمدی و تابآوری در هر دو گروه قبل و بعد از درمان مورد استفاده قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد درمان شناختی-رفتاری بر خودکارآمدی بیماران تحت درمان متادون تاثیر مثبت داشته است (05/ 0 >p). همچنین نتایج نشان داد درمان شناختی-رفتاری بر تابآوری تاثیر معنادار نداشته است.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق تلویحات کاربردی و بالینی دارد.
Objective: The present study has been conducted to determine the effectiveness of cognitive - behavioral therapy onion creasing self- efficacy and sustainability of patients treated with methadone.
Materials and Methods: In this study، 60 patients undergoing methadone treatment in two drug rehabilitation centers in Zirkooh and harmr education center of Zirkooh were examined using random sampling in the two experimental groups(n = 30) and control (n = 30). The experimental group received 12 sessions of cognitive-behavioral in Carol style and the control group only received methadone. All subject sat baseline and during the study (after receiving cognitive-behavioral therapy) completed self-efficacy and sustainability questionnaires and the effectiveness of cognitive-behavioral therapy was evaluated.
Results: The results showed that cognitive and behavioral therapy had a positive effect on the patients undergoing methadone treatment (f= 52.700، p<0.05). The results showed that cognitive therapy did not affect the resiliency of patients undergoing methadone treatment (f=3.285، p>0.05). But there was a significant statistical relationship between examining of sustain ability in the two groups (f=11.92، p<0.05).
Conclusion: cognitive-behavioral therapy is effective in increasing self-efficacy and sustainability in patients undergoing methadone treatment.
ملخص الجهاز:
"نتایج پژوهش فیرو١ (٢٠٠٩) نیز در مورد میزان بهبودی اعتیاد به مواد مخدر نشان داد از بین انواع مدل های مختلف درمان ، روش شناختی - رفتاری از بیشترین میزان تأثیر برخوردار بوده است .
جدول ٤: نتایج تحلیل کواریانس تک متغیری برای بررسی الگوهای تفاوت مولفه ها میانگین مجذورات آماره F معناداری شایستگی فردی ٢٩٣/٣٠ ٢٥/٨٥٠ ٠/٠٠٠٥ تحمل عاطفه منفی ٥٩/٤٩ ٥/٩٢٠ ٠/٠١٨ روابط ایمن 0/001 11/670 86/07 کنترل 0/0005 19/900 73/88 تأثیرات معنوی ٤٤/٣٦ ١٩/٥١٠ ٠/٠٠٠٥ همـانگونـه که مشـــاهده میشـــود درمان شـــناختی-رفتاری باعث بهبود در تمامی مؤلفه های تاب آوری معتادان شده است .
Carroll, Ball, Martino, Nich, Babuscio, 3.
Fisher, Scot (٢٠٠٥)، کـه در پژوهش خود دریافتند درمان شـــناختی-رفتاری باعث کاهش افســـردگی و افزایش چشـــم گیری در خودکـارآمــدی گروه آزمـایش میشـــود؛ تـات ، مکیود، کــامینز، شــریور، کرنک ١ (٢٠٠٨) که در پژوهشــی به این نتیجه دســت یافتند که درمان شــناختی- رفتاری موجب افزایش خودکارآمدی پرهیز در افراد وابســته به مواد میشـــود؛ دوســـتیان و همکاران (١٣٩٢) نیزکه در پژوهشــی تحت عنوان اثربخشــی مداخله شــناختی-رفتاری مبتنی بر مـدل مــارلات بر افزایش خودکـارآمـدی در افراد وابســـتــه بـه مواد افیونی بــه این نتیجــه رســـیـدنـد که رویکرد شـــناختی رفتاری بر افزایش خودکارآمدی در افراد وابســـته به مواد افیونی مؤثر اســـت ؛ و بـا نتـایج پژوهش هـای ملازاده و آشـــوری (١٣٨٨)، خـدایـاریفرد و همکاران (١٣٨٧)، مارکوسـو فورمیگونی ٢ (٢٠٠١)؛ نارکینگ ، رایت ، پارســونز، فری، تمپلین و درســما ٣ (٢٠٠٦) فیشـــر و اســکات (١٩٩٦)؛ ین ، وو، ین و کو٤ (٢٠٠٤) که نشـــان دادند درمـان شـــناختی-رفتاری در افزایش خودکارآمدی و بهبود علائم اعتیاد در بیماران وابســـته به مواد مؤثر است همسو میباشد."