خلاصة:
امروزه بیش از هر زمان دیگری، نگرشی نو، به استخراج مسائل و مشکلات روز و بیان آنها برای نسل
جوان، نیاز است و حجاب همواره یکی از شاخصههای اجتماعی دینداری تلقی شده است. مطالعات
تاریخی در ادیان توحیدی نشان میدهد که پوشش مناسب همواره مورد تاکید آموزههای دینی بوده است،
هرچند تاریخ حجاب و پوشش کنونی زنان مسلمان به سدههای آغازین اسلام باز میگردد، اما به سادگی
میتوان مدعی شد که حجاب مختص دین اسلام و ادیان دیگر نیست، بلکه در میان اقوام و ملل مختلف نیز
وجود داشته است، زیرا لباس و پوشش، طبیعیترین نیاز هر انسانی و به ویژه زنان است که از رهگذر آن
میتوان خود را از آسیبهای اجتماعی حفظ کرد.
آنچه مسلم است، این است که قبل از اسلام، حجاب بوده است. در واقع، اسلام واضع قانون حجاب
نیست، بلکه فقط به آن رسمیت خاصی بخشید، تا با روحیه زنان سازگار باشد، در حالی که در سایر ادیان،
از جمله دین یهود، افراط زیاد و سختگیری فراوان در مورد حجاب شده است.
به هر حال حفظ حجاب و پوشش زنان در ادیان، متناسب با فطرت زنان و برحسب شرایط خاصی است
و در ادیان زرتشت، یهودیت، مسیحیت و اسلام لازم و واجب شمرده شده است. در این مقاله، ضمن بحث
در مورد واژة حجاب پوشش زنان در اقوام کهن و ادیان توحیدی به نقش اسلام در تعدیل آن هم خواهیم
پرداخت
ملخص الجهاز:
"مطالعات تاریخی در ادیان توحیدی نشان میدهد که پوشش مناسب همواره مورد تأکید آموزههای دینی بوده است ، هرچند تاریخ حجاب و پوشش کنونی زنان مسلمان به سدههای آغازین اسلام باز میگردد، اما به سادگی میتوان مدعی شد که حجاب مختص دین اسلام و ادیان دیگر نیست ، بلکه در میان اقوام و ملل مختلف نیز وجود داشته است ، زیرا لباس و پوشش ، طبیعیترین نیاز هر انسانی و به ویژه زنان است که از رهگذر آن میتوان خود را از آسیب های اجتماعی حفظ کرد.
این دستورات با توجه به شرایط خاص زمان و مکان قابل تغییر میباشد، اما همواره اصل کلی، حفظ شأن انسانی زن است که باید رعایت شود و در این زمینه ، تمام فرق اسلامی حجاب را واجب می دانند و در این امر، اتفاق نظر دارند که زنان باید هنگام ادای نماز و در حضور مردان بیگانه و نامحرم موی 36 سر و تمام بدن خود، به استثنای صورت و دست ها را بپوشانند و این امر همواره رعایت شده است .
نکته پایانی اینکه ، در بررسیهایی که میان ادیان صورت گرفت ، گر چه در هیچ یک از این ادیان الهی به لباس یا وسیلۀ خاصی برای پوشش زن اشاره نشده و حکم به صورت کلی مبنی بر وجوب پوشاندن اندام و موی سر و دوری از آرایش و خودآرایی بیان شده است ، ولی استفاده از چادر، چارقد، روبند و حتی برقع ، در بین پیروان همه ادیان مورد تحقیق ، معمول بوده است ."