خلاصة:
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه کنترل عواطف و تحمل پریشانی با استفاده آسیبزا از تلفن همراه در میان دانشجویان پیام نور تهران بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور واحد شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 میباشند. نمونه این تحقیق شامل 160 نفر بود که با روش نمونهگیری در دسترس از بین جامعه دانشجویان دانشگاه پیام نور واحد شرق تهران انتخاب شدند. دادهها، به وسیله آزمون استفاده آسیبزا از تلفن همراه ویلیامز و همکاران، آزمون کنترل عواطف و مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر گردآوری شد. به منظور آزمون فرضیهها، با استفاده از نرمافزار SPSSاز آزمون های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که کنترل عواطف و مؤلفه های آن و همچنین، تحمل پریشانی، با استفاده مفرط دانشجویان از تلفن همراه رابطه منفی و معناداری دارد. همچنین، نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که کنترل عواطف و تحمل پریشانی استفاده مفرط از تلفن همراه را در بین دانشجویان پیشبینی میکند. با توجه به یافتههای پژوهشی میتوان نتیجه گرفت که کنترل عواطف و تحمل پریشانی نقش مهمی در پیش بینی استفاده آسیبزای دانشجویان از تلفن همراه دارند. لذا، توجه ویژه مسؤولان آموزشی به استرسورهای دانشجویی و تقویت جنبه های مثبت شخصیتی آنان توصیه میگردد.
ملخص الجهاز:
از آنجایی که پیشینه پژوهشی، نقش تنظیم و کنترل هیجان و قدرت تحمل پریشانی را در پیشبینی رفتارهای اجتنابی همچون اعتیاد (به عنوان روشی برای کاهش استرسهای ادراک شده) نشان میدهند و از آنجایی که دانشجویان به دلیل شرایط استرسزای تحصیلی همچون سختیهای مربوط به زندگی خوابگاهی یا اضطرابهای آموزشی از یکسو و فشارهای مربوط به اشتغال و آمادگی برای تشکیل خانواده از سویی دیگر، تحت تأثیر استرسورهای مختلفی قرار میگیرند (Abolgasemy, 2004)، این پژوهش در صدد پاسخگویی به این سؤال میباشد که آیا قدرت تحمل پریشانی و کنترل عواطف میتوانند استفاده آسیبزای دانشجویان از تلفن همراه را پیشبینی کنند؟ همچنین، با توجه به اینکه در ایران در زمینه فاکتورهای پیشبینیکننده استفاده آسیبزا از تلفن همراه در بین دانشجویان پژوهش کمی صورت گرفته است، این پژوهش درصدد است تا نقش کنترل عواطف و تحمل پریشانی را در پیشبینی میزان استفاده دانشجویان از تلفن همراه مورد بررسی قرار دهد.
به عبارت دیگر، کنترل ضعیف عواطف باعث میشود تا دانشجویان به جای تمرکز بر هیجانات منفی خود و در نتیجه، اتخاذ راهبرهای مقابلهای مناسب، با مشغول کردن خود با کارهای کمتر استرسزا همچون تلفن همراه، توجه خود را از استرسها و هیجانات منفی دور کنند که خود همین عامل (وابستگی به تلفن همراه یا سایر رفتارهای اعتیادی) با کاهش استرس و هیجانات منفی دانشجویان، نقش تقویتکننده منفی پیدا میکند و در نتیجه، به دنبال اخذ تقویتهای بیشتر (کاهش هیجانات منفی و در نتیجه، افزایش هیجانات مثبت) استفاده از تلفن همراه به صورت رفتار اعتیادی عمل میکند به طوری که در غیر این صورت ممکن است فرد دوباره تحت تأثیر فشارها و پریشانی حاصل از هیجانات منفی پیرامون زندگی خویش قرار گیرد.
, 2014, Vujanovic et al, 2011, Skues et al, 2016) است که نشان دادند بین تحمل پریشانی و رفتارهای اعتیادی همچون استفاده مفرط دانشجویان از تلفن همراه رابطه منفی و معناداری وجود دارد.