خلاصة:
عدالت، در سلسله علل احکام است و از آنجا که منابع فقهی و احکام عملی یکی از منابع قانون گذار است، عدالت نیز باید به عنوان «تراز و میزان» سنجش قوانین در نظر گرفته شود. در این راستا اگر قانونی با آن سازگار نباشد، باید مورد بازبینی قرار گیرد و خلا موجود در آن برطرف گردد. در این میان، حقوق زنان با عدالت بیشتر گره می خورد؛ چرا که در زمان های گوناگون به انحای مختلف، چه در اجتماع و چه در خانه، ظلم هایی به این قشر روا گردیده که باعث عدم تعادل حقوق آنان شده است. یکی از مفاهیم مرتبط با حقوق زن ها که به نظر می رسد با عدالت ناسازگار است، تعریف «خانه داری» است. طبق تعاریف رسمی، خانه دار فردی غیر فعال در جامعه و اقتصاد در نظر گرفته شده است.
در این مقاله، از زاویه عدالت به این تعریف پرداخته شده و با آموزه های دینی و حقوقی تطبیق داده شده است تا مشخص شود که نه تنها تعریف فوق، تعریفی عادلانه از خانه داری نیست، بلکه با نگاه عادلانه، خانه داری به عنوان یکی از شریف ترین مشاغل لحاظ می شود که باید دارای حقوق و مزایای قانونی باشد.
ملخص الجهاز:
"از آیات و روایات موجود میتوان نتیجه گرفت که اسلام نیز بر مبنای عدالت، تمام زمینههای لازم را برای تأمین اقتصادی زنان در جهت کار آنان در خانه فراهم کرده و به تعبیری میتوان از ادله برداشت کرد که شغل خانهداری زنان مورد تأیید شارع مقدس قرار گرفته است.
2. اصل 3: بند 9 این اصل، دولت جمهوری اسلامی ایران را موظف میسازد که همۀ امکانات خود را برای برقراری عدالت و رفع تبعیضهای ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، در تمام زمینههای مادی و معنوی به کار گیرد (همان)؛ چنانچه در روایات نیز از ظلم و تبعیض ناروا به «ذنب لایغفر» (گناه نابخشودنی) تعبیر شده است (پاینده، 1382: 494).
از طرف دیگر همان طور که گذشت در مکتب اسلام، شغل شامل هر کار مفیدی است که برای خود انسان و دیگران منفعت مادی و معنوی داشته باشد و از سوی دیگر بیان شد که روح انسان برای تعالی نیازمند کار است، پس میتوان چنین استنباط کرد که زن نیز اگر کار خانهداری را انتخاب کرد ـکه نهتنها مخالف شرع و مصالح عمومی و حق دیگران نیست بلکه در راستای تحقق اهداف آنهاست و بالاتر اینکه به تحقق اهداف کمک میکندـ پس در قبال کاری که هم برای خودش مفید است و هم دیگران، شایستگی دریافت دستمزد پیدا میکند، بلکه از آنجا که این کار، بسیار مهم و تأثیرگذار در جامعه است به طوری که هستۀ اولیه و بنیادین جامعه را میسازد، نسبت به دیگران در دریافت حقالزحمه اولویت دارد."