خلاصة:
نگارنده متن رساله ای خطی شیعی فارسی در باره امام مهدی علیه السلام را که مولّف آن ناشناخته است، آورده است. وی تاکید می کند که توقیت، یعنی تعیین زمان ظهور امام مهدی علیه السلام ممکن نیست. مولف رساله همچنین دیدگاه های عرفانی به ویژه دیدگاه های ابن عربی را نقد می کند.
ملخص الجهاز:
وی در استدلال خود چنین مینویسد: «پس دانستن وقت ظهور آن حضرت بنابراین حدیث شریف، موقوف است بر دانستن تمام رفتارهای اهل زمین و دانستن اینکه تمام آنها به خلاف رضای خدا و داخل در عنوان جور و ظلم است و عدل و قسطی در میان آنها یافت نمیشود و یا از کثرت کمی به حکم نابود است و معلوم است که علم به اعمال کافه بشر و خلق روی زمین برای ماها حاصل نیست و نخواهد شد و اگر اعمال این روزۀ تمام اهل زمین مستور شد، اعمال زمان آینده آنها به طریق اولی مجهول خلق و علمش منحصر به حضرت عالم السرائر و العواقب (جلت عظمته) و نشان دادۀ اوست و از همین جهت است که ظهور این بزرگوار قابل توقیت نیست.
[زمان ظهور امام مهدی (علیه السلام) قابل توقیت نیست] پس دانستن وقت ظهور آن حضرت، بنابراین حدیث شریف موقوف است بر دانستن تمام رفتارهای اهل زمین و دانستن اینکه تمام آنها به خلاف رضای خدا و داخل در عنوان جور و ظلم است و عدل و قسطی در میان آنها یافت نمیشود و یا از کثرت کمی به حکم نابود است و معلوم است که علم به اعمال کافه بشر و خلق روی زمین برای ماها حاصل نیست و نخواهد شد و اگر اعمال این روزۀ تمام اهل زمین مستور شد، اعمال زمان آینده آنها به طریق اولی مجهول خلق و علمش منحصر به حضرت عالم السرائر و العواقب (جلت عظمته) و نشان دادۀ اوست و از همین جهت است که ظهور این بزرگوار قابل توقیت نیست.