هر که مال ندارد مقالة

"و راست گفته‌اند که هرکه برادر ندارد غریب باشد و هرکه فرزند ندارد ذکر او زود مدروس شود و هرکه مال ندارد از فائدهء رای و عقل بی‌بهره ماند و در دنیا و آخرت بمرادی نرسد،چه هرگاه که حاجتمند گشت جمع دوستانش چون بنات‌ نعش پرا کنند و افواج غم و اندوه چون پروین گرد آید و بنزدیک اقران و اقربا و کهتران خود خوار گردد. نه برادر بود بنرم و درشت‌ که برای شکم بود هم‌پشت‌ چون کم آمد براه توشهء تو ننگرد در کلاه گوشهء تو و بسیار باشد که بسبب قوت خویش نفقهء عیال مضطر شود بطلب روزی از وجه نامشروع درآید و تبعت آن حجاب نعیم آخرت گردد و شقاوت ابدی حاصل‌ آید. اگر مرگ خود هیچ راحت ندارد نه‌بازتـ رهاند همی جاودانی‌ فللموت خیر للفتی من قعوده‌ فقیرا و من مولی یدب عقاربه و بسیار باشد که شرم و مروت از اظهار عجز و احتیاج مانع آید و فرط اضطرار بر خیانت محرض،تا دست بمال مردمان دراز کند،اگرچه همه عمر ازان محترز بوده‌ است."