خلاصة:
هدف از این پژوهش شناسایی شاخصهای تاثیرگذار بر کیفیت زندگی کاری کارکنان بهمنظور
دستیابی به الگویی بومی در این زمینه بود. جامعة آماری پژوهش را کلیة کارکنان بخش
تولید کارخانه تولیدی و صنعتی نهانگل بروجن در بر میگرفتند که از میان آنها 15
نفر بر اساس اصل شیوة نمونهگیری هدفمند در پژوهشهای کیفی در نمونه مورد مطالعه
شرکت یافتند. ابزارهای گردآوری دادهها در این پژوهش بر اساس اصول پژوهشهای کیفی
شامل مصاحبه و مشاهده بود. دادههای بهدستآمده بر اساس روش کولایزی در پژوهش
پدیدارشناسی تحلیل شد. نتایج بهدستآمده نشان داد که کیفیت زندگی کاری درمجموع
شامل 16 مضمون که عبارتاند از مشوقها، حقوق و مزایا، جو آموزشی اثربخش، شهرت
سازمان، استقلال عمل، مشارکت، روابط همدلانه، عوامل شغلی، پیشگیری از حوادث، امنیت
شغلی، عوامل برونسازمانی، عدالت ادراک شده، معناداری، معنویت و مسئولیت اجتماعی
سازمان همراه با 30 زیرمضمون مربوط به آنها است. کشف مضمونها و زیرمضمونهای
جدید و تناسب آنها با فرهنگ بومی ازجمله نوآوریها در این پژوهش است.
ملخص الجهاز:
نتایج بهدستآمده نشان داد که کیفیت زندگی کاری درمجموع شامل 16 مضمون که عبارتاند از مشوقها، حقوق و مزایا، جو آموزشی اثربخش، شهرت سازمان، استقلال عمل، مشارکت، روابط همدلانه، عوامل شغلی، پیشگیری از حوادث، امنیت شغلی، عوامل برونسازمانی، عدالت ادراک شده، معناداری، معنویت و مسئولیت اجتماعی سازمان همراه با 30 زیرمضمون مربوط به آنها است.
واژههای کلیدی: شاخصهای تأثیرگذار، کیفیت زندگی کاری، پدیدارشناسی، کارکنان تولید، بروجن Identification of Effective Indexes on Employees' Quality of Work Life among Production Employees: A Qualitative Research Based on Phenomenological Method Amin Barazandeh.
The results showed that quality of work life has a total of 16 themes including incentives, salaries and benefits, effective training climate, organizational reputation, independence of practice, participation, empathic relationships, occupational factors, accident prevention, job security, extra-organizational factors, perceived justice, meaningfulness, spirituality, and corporate social responsibility along with 30 related sub-themes.
تاکنون در پیشینههای گوناگون پژوهشی تأثیر و یا ارتباط معنادار کیفیت زندگی کاری با عملکرد شغلی (نعیمی، نظری و ثناییذاکر،1391)؛ توانمندسازی کارکنان (برازنده،1394)؛ نیت ترک شغل (حسام، آسایش، روحی، شریعتی، نصیری و همکار، 1391)؛ فرسودگی شغلی، بیگانگی شغلی، تعهد عاطفی و رفتارهای شهروندی سازمانی (هوسین16، 2018)؛ رضایت شغلی، رضایت از زندگی، شادمانی و تعارض کار-خانواده (پاغوش، زارعی، زینلی و دمیزاده، 1395؛ لی، یو، سیرگی، سینگهاپاکدی و لوسیانتی17، 2018)؛ خوشبینی (جعفری، برجی، برجی و مسلمی18،2016)؛ سبک مدیریتی، استقلال شغلی، انگیزش، اعتماد، ارتباطات مؤثر (حنیف و همکاران،2014)؛ عدالت سازمانی (قرچه و احمدی، 1397؛ گیـلـت، فـوکیـرو، بـونـاود-آنـتـیـگنـاک، مکـونکــولــو و کلمبات1، 2013)؛ ایمنی (لینگ، لین، ژانگ، زو و سو2، 2017)؛ امنیت شغلی و رشد و تعالی کارکنان (لایوتیزی، لاسچینگر و راوازولو3، 2009)؛ بهرهوری (چان و یات4، 2007) نشان داده شده است.