چرا جان گلن (فضانورد آمریکایی) بخدا ایمان دارد مقالة

"حال ببینیم در این رساله راجع بوسعت عالم چه آمده:«با توجه باینکه قطر کهکشان ما تقریبا 000،100 سال نوریست،و خورشید ستارهء ناچیزی است که در فاصلهء 000/30 سال نوری از مرکز این کهکشان نیز بدور خود میگردد،بسی دشوار خواهد بود که ابعاد عظیم جهان ماوراء دستگاه‌ منظومهء شمسی را بتصور آورد. آیا می توان گفت که همه اینها یک امر تصادفی باشد؟آیا برحسب اتفاق است که توده‌ای از مواد مواج در فضا ناگهان و سر خود در این مدارها بسیر پرداخته‌اند؟من که نمی توانم چنین باور کنم. البته این سرعت با میزان درک زمینی ما بس‌ بزرگ مینماید،همچنانکه ارتفاعی که بدان رسیده‌ایم-کمی بیش از 160 کیلومتر-نیز در نظر ما عظیم جلوه می‌کند. اما نتیجه‌ای که با همه جد جهد بدیت آورده‌ایم در مقابل آنچه هم اکنون در فضا میگذرد چیست؟چیزی است مسخره آمیز. اما نیروئی که این قطب ما را رهبری می‌کند از محیط درک حواس ما خارج است،محال‌ است آنرا دید،لمس کرد،چشید و بطور کلی حس کرد."