ملخص الجهاز:
"خانم موریسن می‌گوید که این تصاویر ابهام‌انگیز ظاهرا به عنوان پادزهری است،برای سایه‌های تاریکی که همراه روشنایی وجود دارد.
سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که،آیا خانم موریسن با چنین احساس ظریف و بی‌طرفانه‌ای می‌تواند در این امر،موفق شود؟ این نسل جدید سفید،اکنون می‌تواند خود را متقاعد سازد فریاد می‌زنند»،و کتاب«پادشاهان بامبو،آواز عشق می‌سرایند»نوشتهء اسکارهی جلوس و برندهء جایزهء نوبل، تعداد اندکی از ناشران به سوی نویسندگان آمریکای لاتین رو آورده‌اند.
نخست اینکه چگونه به وجود آوردن موضوع سیاهی پوست در آمریکا،باعث حمایت سفیدپوستان در برابر ترس از بردگی،ضعف و ظلم می‌شود؟دوم اینکه،چگونه اختلاف نشانه‌های زبانی سیاهپوستان،به مرور زمان به سرپیچی از مدرن‌گرایی نسبت داده می‌شود؟و سوم اینکه،چگونه این موضوع به سفیدپوستان،این اجازه را می‌دهد که به جستجوی هیأت خود،از طریق خوار کردن دیگران(سیاهان)بپردازند؟اما موضوع چهارم تا حدی متفاوت است.
گرچه نمی‌خواهم به طرح خانم موریسن جنبهء احساسی بدهم،اما در موضوع پایانی او اشاره‌ای به ایثار و گذشت می‌شود که اشاره‌ای به داستان خود وی یعنی نوول«محبوب» است.
خانم موریسن ظاهرا در مورد معلم سفیدپوست،این درک را دارد که،چگونه فرهنگ این سفیدپوست،باعث شکل‌گیری عقاید او شده است و آن را امری غیرقابل اجتناب می‌داند.
طرفداری خانم موریسن از سیاهان آفریقا،همچنین به سفیدپوستان می‌آموزد که چگونه هویت سفید و سیاه را به وجود آورده‌اند و چگونه انسانیت خود را با نظاره بر محرومیت دیگران(سیاهان)از دست داده‌اند.
گرچه«نمایش در تاریکی»به گونه‌ای که خانم موریسن اظهار می‌کند،کندوکاو صادقانه‌ای نیست،اما صرفا برای متهم کردن فرهنگ سفیدپوستان نیز نوشته نشده،بلکه این کتاب یک طرح خودیاری،هم برای ایجاد قلمرو نوینی،در دیدگاههای انتقادی،وهم،برای برقراری مجدد حیطهء درونی است."
(
, 
, 
)
