یادی از استاد فرزان مقدمة ومراجعة

"مردم شاهرود با اینکه غالبا پیشه‌ور و کشاورزند و در آن سالها به معارف و اهل دانش‌ چندان اعتنا نداشتند همه یک زبان او را که تا اوائل سال 1315 رئیس فرهنگ شهرستان بود بزرگ و کم همال می شمردند. در آن روزها برای آشنا شدن مردم به تحولات‌ اجتماعی ایران مخصوصا رفع حجاب قرار بود هفته‌ای یا ماهی یک بار یا کمتر مجلس سخنرانی‌ در مکانهای مختلف اعم از مسجد،دبستان دبیرستان سالن عمومی شهرداری،یا فرمانداری یا جای‌ دیگر تشکیل یابد. استادان و دبیران و دانشجویان هر زمان از حل مباحث و مسائل ادبی و اجتماعی و تاریخی به زبان فارسی و عربی و فرانسه درمی‌ماندند به خانهء وی روی‌ می‌نهادند استاد به مهربانی و فروتنی و خوشروئی همه را همه روزه می‌پزیرفت،صمیمانه از ایشان پذیرائی می‌کرد و مشکلاتشان را می‌گشود. هیچ زمان از رنجهائی که در کار پیشرفت فرهنگ ایران کشیده بود و زیانهائی که برده‌بود زبان به شکایت نمی‌گشود و از اینکه با آن همه فضل و دانش حقوق پایهء نه اداری می‌گرفت غمین نبود."