خلاصة:
وکیل به عنوان کنشگر پیرا قضایی، رکن رکین دادرسی منصفانه و عادلانه به شما می رود.
اسناد متعدد حقوقی بین المللی (الزام اور و ارشادی) بر این حق صحه گذاشته و در ترویجان
کوشیده اند و قانون اساسی کشور ایران هم، در اصل 35 ، وکالت در دعاوی را به رسمیت
شناخته وان را «اساسی سازی» کرده است. علی رغم وجود این اصل مترقی در قانون اساسی،
تدقیق در قوانین موضوعه ایران، نشان می دهد که موانع و مشکلات زیادی بر سر راه
کنشگری واقعی وکلا، در تحقق دادرسی عادلانه وجود دارد. در این مقاله، نگارنده با روش
تحقیق تحلیلی-توصیفی، با ابزار کتابخانه ای و اسنادی، ملاحظه دکترین حقوقی و ملاحظه
اراء محاکم بین المللی، به بررسی نقش و جایگاه وکلای دادگستری در تحقق دادرسی عادلانه
و منصفانه پرداخته است و یافته های تحقیق، فاصله زیاد وضعیت موجود وکالت با آرمان های
ترسیم شده در اسناد بین المللی و حتی اصل 35 قانون اساسی را نشان می دهد، که در پایان،
نگارنده راهکارها و راهبردهایی جهت برون رفت از این معضلات ارایه کرده است.