سه شعر - مجلة چیستا الأدب والفن

"ای روز سرنوشتاز کاسه فلاخن تاریخپرتاب گشته‌ام*اشیاء در گرد گرد حافظه‌ام دور می‌زندامواج تیز میخ‌های مثلثخطهای درهم و شکسته ابزاربا سرنوشت گرد و مشترک کاسه گلی*ای بانگ دلنشین!در لاک انتظارباطل شدم دگرانبان لحظه‌هاخالی‌ست. تنهادر چشم تازه نوزاد زندگیتصویر رنگ رنگ سبدهای آرزوست*در آسمان صبح، ترکیدن صداستامواج این صدا به کجا می‌برد مرا؟*من گم شدمدر تنگنای راه، سنگی به وزن رنج فرود آمد. ای روز سرنوشت!این سهم من نبود. آذر ماه 1366**2مجنون بارانیاز صبح خاکستری رنگمهمان شهر است باران. *در زیر ابری که لغزانبر روی چشم ستاره‌ستهمچون حباب هوایمهمچون جوانه که قشر زمین را ترک داده باناخنی سبز*قانون من چشمه ابرقانون من خلصت برگ مجنون بارانی‌ام منمجنون بارانی‌ام من. فروردین 1366**3 ماه شکستهدر من صداهای بسیار می‌ریزدو من چه خاموشپا می‌گذارم به درگاهمی‌سازم آویزه میخ، اندازه خستگی را. *در فکرم جادوی شعرممضمون به بند طلسم استدر چشم من اشک و خنده‌ستبر گورهایی پر از خوابدر چادر شیری ماهدر هیأت شبکلاه‌اند. *در آب ماه شکسته‌ستمی‌نوشم آن تکه‌ها راچون تیغه تیز الماس."