نوروز، کاروان یادها و یادگارها الأدب والفن

"نوروز خوش‌پیام، به فرخندگی آمدنت: گل بخندید و باغ شد پدرام ای خوشا این جهان بدین هنگام فرخی مرغ دل‌انگیز، باد سمن بیز گشت بلبل شبخیز گفت، کبک گلو برگشاد منوچهری کوتاهی‌گرایی شب، فزونی‌یابی روز، گرمابخشی خورشید درخشان و جهانتاب، گذرای سرما و پدرامی هوا، نمایشگر و گویای فرخنده پیامی دیرینه در پویش بی‌درنگ گیتی است، پیام آمدن نوروز و هنگامه بهار. گذشته از ویژگی مردمی نوروز دیر سال، پذیرندگی این آیین می‌باشد در بیشتر باورها در گسترده پهناوری از جهان. بدون گزافه، دمسازی نوروز شکوهمند و یادانگیز با فرهنگ‌هایی که زادگاهی جز ایران‌زمین دارند روشنگر این راز می‌باشد که پدیدآورندگان‌ دانش‌پژوه جشن نوروز، آرمانی گرانمایه و جهان داشته‌اند. همچنین پرهیزگار بودن این آیین خجسته و روزگار دیده به پنداره‌ها، کژی‌ها و سرودهای زندگی آویز درباره آن از برجستگی‌های این جشن دیرینه می‌باشد. فرارسیدن خجسته نوروز باستانی، به همه ایرانیان نیکومنش، فرخنده باد."